TVM 3.6.7

கண்ணனைத் தொழுக : துயரங்கள் நீங்கும்

3074 எழுமைக்குமெனதாவிக்கு இன்னமுதத்தினை எனதாருயிர் *
கெழுமியகதிர்ச்சோதியை மணிவண்ணனைக் குடக்கூத்தனை *
விழுமியவமரர்முனிவர்விழுங்கும் கன்னற்கனியினை *
தொழுமின்தூயமனத்தராய் இறையும்நில்லா துயரங்களே.

3074 ĕzhumaikkum ĕṉatu āvikku * iṉ
amutattiṉai ĕṉatu ār uyir *
kĕzhumiya katirc cotiyai * maṇi
vaṇṇaṉaik kuṭak kūttaṉai **
vizhumiya amarar muṉivar
vizhuṅkum * kaṉṉal kaṉiyiṉai *
tŏzhumiṉ tūya maṉattar āy *
iṟaiyum nillā tuyaraṅkal̤e (7)

Ragam

Shaurāṣhṭra / சௌராஷ்ட்

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Reference Scriptures

BG. 10-9

Simple Translation

My Lord is the candy fruit savored by Sages and Devas, my soul's eternal nectar of sapphire hue and the guiding light in my soul. If you worship the Lord with a clean mind and remain absorbed in this pot-dancer, you will be completely freed from miseries.

Explanatory Notes

(i) The Āzhvār exhorts his listeners to shake off their fear of an unapproachable, distant Lord, by emphasising His easy-accessibility and enormous love for His devotees. There was indeed a time, when he too was afraid of mingling with the Lord, lest he should defile Him, but now, freed from such a complex, he is in grand communion with the Lord and his tempo goes up all + Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate poetry to prose conversion (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continiously to form the sentence and understand the simple meaning of those verse.)

எழுமைக்கும் — எக்காலத்திலும்; எனது ஆவிக்கு — என் ஆத்மாவுக்கு; இன் அமுதத்தினை — இனியவனான பெருமானும்; எனது ஆருயிர் — எனது உயிரோடு; கெழுமிய கதிர் — கலந்து நிற்கும்; சோதியை — பரஞ்சோதியானவனும்; மணி வண்ணனை — அழகிய வடிவுடையவனும்; குடக்கூத்தனை — குடக் கூத்தாடினவனும்; விழுமிய அமரர் — சீரியரான தேவர்களாலும்; முனிவர் — முனிவர்களாலும்; விழுங்கும் — அநுபவிக்கப்படும்; கன்னல் — கரும்பையும்; கனியினை — பழங்களையும் போன்ற பெருமானை; தூய மனத்தர் ஆய் — தூய மனத்தோடு; தொழுமின் — தொழுதால்; துயரங்களே — துன்பங்களானவை; இறையும் நில்லா — சிறிதும் நில்லாது

ezhumaikkum — in all situations; enadhu āvikku — for my āthmā; in amudhaththinai — being perfectly enjoyable; enadhu ār uyir — being fully united in my true nature; kezhumiya kadhir — shining radiantly due to such union; sŏdhiyai — having radiance; maṇivaṇṇanaik kudak kūththanai — having physical beauty and activities (to unite with me); vizhumiya — best; amarar — the immortal personalities of ṣrīvaikuṇtam; munivarum — and the sages (of ṣrīvaikuṇtam) as said in thiruvāimozhi 10.9.9 -vaikundhaththamarum munivarm-; vizhungum — consuming [enjoying]; kannal kaniyinai — one who is perfectly sweet like a fruit mixed with sugar; thūya manaththarāy — being ananyaprayŏjana (exclusively devoted without any ulterior motives, instead of keeping their mind in something other than bhagavān); thozhumin — you surrender unto him; thuyarangal̤ — difficulties (that block such blissful experience); iṛaiyum — even a little bit; nillā — will not remain

Detailed WBW explanation

Highlights from Nampiḷḷai's Vyākhyānam as documented by Vadakkuth Thiruvīdhip Piḷḷai:

Ezhumaikkum enadhu āvikku in amudhaththinai - Emperumān, who became delightful to my heart which was eternally immersed in worldly pleasures, without even a trace of attachment towards Him. The term 'ezhumaikkum' signifies a count of seven, such as seven lives or seven yugas.

+ Read more

TVM 3.6.6 TVM 3.6.8