TVM 3.6.5

The Appearance of Kaṇṇaṉ is as the Form of the Five Elements.

கண்ணன் தோற்றம் பஞ்ச பூதஸ்வரூபமாக இருக்கும்

3072 திரியுங்காற்றோடகல்விசும்பு திணிந்தமண்கிடந்தகடல் *
எரியும்தீயோடிருசுடர்தெய்வம் மற்றும்மற்றும் முற்றுமாய் *
கரியமேனியன்செய்யதாமரைக்கண்ணன் கண்ணன் விண்ணோரிறை *
சுரியும்பல்கருங்குஞ்சி எங்கள்சுடர்முடியண்ணல் தோற்றமே.

TVM.3.6.5

3072 tiriyum kāṟṟoṭu akal vicumpu *
tiṇinta maṇ kiṭanta kaṭal *
ĕriyum tīyoṭu iru cuṭar tĕyvam *
maṟṟum maṟṟum muṟṟum āy **
kariya meṉiyaṉ cĕyya tāmaraik kaṇṇaṉ *
kaṇṇaṉ viṇṇor iṟai *
curiyum pal karuṅ kuñci * ĕṅkal̤
cuṭar muṭi aṇṇal toṟṟame (5)

Ragam

Shaurāṣhṭra / சௌராஷ்ட்

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Simple Translation

3072. The red lotus-eyed Kaṇṇaṉ, with his bluish hue and dark curly locks, is the Chief of Nithyasuris. He wears a radiant crown and is present in the five elements, the Sun and Moon, the Devas, humans, and all other species.

Explanatory Notes

The Āzhvār speaks here of both the universal (lines 3 and 4) and the exclusive Individual (lines 1 and 2) Forms of the Lord, as visualised by him. (Aṟāyirappaṭi).

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

கரிய — கருத்த; மேனியன் — திருமேனியை உடையவனாய்; செய்ய தாமரை — செந்தாமரை மலர் போன்ற; கண்ணன் — கண்களை உடையவனாய்; விண்ணோர் — நித்யஸூரிகளின்; இறை — தலைவனாய்; சுரியும் பல் கரும் — சுருண்ட அழகிய கருத்த; குஞ்சி எங்கள் — கூந்தலை உடையவனான எங்கள்; சுடர் முடி — ஒளி பொருந்திய முடியை உடைய; அண்ணல் — பெருமானான; கண்ணன் தோற்றமே — கண்ணனின் தோற்றமே; திரியும் காற்றோடு — இடையறாது உலாவும் காற்று; அகல் விசும்பு — பரந்த ஆகாசம்; திணிந்த மண் — கடினமான பூமி; கிடந்த கடல் — சூழ்ந்த கடல்; எரியும் தீயோடு — எரியும் அக்னி; இரு சுடர் தெய்வம் — ஒளியுள்ள சந்திர சூரியன்; மற்றும் — மனிதர்கள் தேவர்கள்; மற்றும் — மற்றுமுள்ள விலங்கு ஸ்தாவரங்கள்; முற்றும் ஆய் — அனைத்துமாய் தோன்றுகிறான்; தோற்றமே — எல்லாம் அவன் தோற்றம் தான்

kariya — blackish; mĕniyan — having form; seyya — (contrasting with that) reddish; thāmarai — lotus like; kaṇṇan — having eyes; viṇṇŏr — eternally enjoyable for nithyasūris (eternally free residents of paramapadham); iṛai — having supremacy; suriyum — curly; pal — many, wavy; karum — blackish; kunji — hairs; engal̤ — one who accepts our service; sudar — having radiance; mudi — one who is having divine crown; aṇṇal — being the master/lord; kaṇṇan — krishṇa-s; thŏṝam — appearance; thiriyum — constantly moving; kāṝŏdu — with vāyu (air); agal — vast; visumbu — ākāṣam (ether/space); thiṇindha — hard; maṇ — bhūmi (earth); kidandha — staying, without breaching the shore; kadal — ocean; eriyum — with rising flames; thīyŏdu — with agni (fire); iru sudar — starting with chandhra (moon) and ādhithya (sun); dheyvam — groups of dhĕvathās (celestial beings); maṝum — and manushyas (human beings); maṝum — and thiryak (animals) muṝumāy- and will be with sthāvara (plants)

Detailed Explanation

In this fifth pāsuram of the chapter, the Āzhvār meditates upon the glorious appearance of Emperumān, Sriman Nārāyaṇa, who is perpetually manifest with the entirety of His cosmic wealth (vibhūti). As elucidated by the great preceptors (pūrvāchāryas) such as Nanjīyar and NampiLLai, the Lord’s inseparable connection to His creation is a testament to His profound vātsalyam,

+ Read more

TVM 3.6.4 TVM 3.6.6