TVM 3.2.7

O Mind! When Will We Attain Kaṇṇaṉ?

மனமே! கண்ணனை என்றைக்கு அடைவது?

3030 எஞ்ஞான்றுநாமிருந்திருந்து இரங்கிநெஞ்சே! *
மெய்ஞ்ஞானமின்றி வினையியல்பிறப்பழுந்தி *
எஞ்ஞான்றுமெங்கும் ஒழிவறநிறைந்துநின்ற *
மெய்ஞ்ஞானச்சோதிக் கண்ணனைமேவுதுமே?

TVM.3.2.7

3030 ĕññāṉṟum nām iruntu iruntu * iraṅki nĕñce *
mĕyññāṉam iṉṟi * viṉai iyal piṟappu azhunti **
ĕññāṉṟum ĕṅkum * ŏzhivu aṟa niṟaintu niṉṟa *
mĕyñ ñāṉac cotik * kaṇṇaṉai mevutume (7)

Ragam

Mukhāri / முகாரி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Divya Desam

Thirumālirum Solai

Simple Translation

3030. My mind, deeply entangled in ignorance and sin, we have been journeying through countless births. Will we ever attain Kaṇṇaṉ, the lustrous and omniscient Lord, who pervades all things eternally?

Explanatory Notes

Mention of the Lord’s resplendent feet, in the preceding song, set the Āzhvār’s mind throbbing for them and now the Āzhvār hastens to disabuse his mind, sunk deep in age-long ignorance and accumulated sins, of its ill-conceived ambition.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

நெஞ்சே! — மனமே!; எஞ்ஞான்று — எப்பொழுதும்; நாம் இருந்து இருந்து — நிரந்தரமாக; இரங்கி — வருந்தி; மெய்ஞ்ஞானம் — உண்மையான ஞானம்; இன்றி — இல்லாமையாலே; வினை இயல் — பாப புண்யம் ஆகிய; பிறப்பு அழுந்தி — பிறவிகளில் அழுந்தி; எஞ்ஞான்றும் — எல்லாக் காலத்திலும்; எங்கும் — எல்லா பொருள்களிலும் எப்போதும்; ஒழிவு அற — ஒன்றுவிடாமல் அனைத்திலும்; நிறைந்து நின்ற — நிறைந்து வியாபித்து நின்ற; மெய்ஞ்ஞான சோதி — ஒளிமயமான ஞானமுடைய; கண்ணனை — கண்ணனை; மேவுதுமே? — அடைய முடியுமோ?

nenjĕ! — ŏh heart!; engyānṛum — always; irundhu irundhu — being; irangi — grieving (due to desire for the goal); mey gyānam — true knowledge (which is the tool for attaining such goal); inṛi — not having; vinai — due to the sins (that are the hurdles for attaining such goal); iyal — leading to; piṛappu — births; azhundhi — trapped; nām — we (who have this as the routine); engyānṛum — all times; engum — in all entities; ozhivaṛa — without leaving anything; niṛaindhu — fully pervading; ninṛa — stayed; mey gyānam — eternal knowledge; sŏdhi — having radiance of; kaṇṇanai — krishṇa (who appeared to be easily approachable by his devotees); mĕvudhumĕ — when will we reach?

Detailed Explanation

In this seventh pāśuram, Śrī Nammāzhvār addresses his own divine heart (neñcu), which, upon meditating on the supreme enjoyability of Emperumān's divine feet as invoked in the previous verse ("nin naṟpoṟcōdhiththāḷ"), has plunged into a state of profound grief born of intense longing. Seeing his heart's anguish, the Āzhvār offers a sobering counsel, questioning the

+ Read more

TVM 3.2.6 TVM 3.2.8