TCV 60

He Who Stood upon Lofty Vēṅkaṭam

உயர் வேங்கடத்தில் நின்றவன்

811 செழுங்கொழும்பெரும்பனி பொழிந்திட * உ யர்ந்தவேய்
விழுந்துலர்ந்தெழுந்து விண்புடைக்கும்வேங்கடத்துள்நின்று *
எழுந்திருந்துதேன்பொருந்து பூம்பொழில்தழைக்கொழும் *
செழுந்தடங்குடந்தையுள் கிடந்தமாலுமல்லையே?

TCV.60

811 ## cĕzhuṅ kŏzhum pĕrum paṉi pŏzhintiṭa * uyarnta vey
vizhuntu ularntu ĕzhuntu * viṇ puṭaikkum veṅkaṭattul̤ niṉṟu **
ĕzhuntiruntu teṉ pŏruntu * pūmpŏzhil tazhaik kŏzhum *
cĕzhun taṭaṅ kuṭantaiyul̤ * kiṭanta mālum allaiye? (60)

Ragam

Tōdi / தோடி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Divya Desam

Thirukudanthai, Thiruvenkadam

Simple Translation

811. O god of Thiruvenkatam where cool rain falls abundantly and bamboo plants grow tall and touch the sky, aren’t you Thirumāl who rests on the ocean in Kudandai surrounded by cool blooming groves dripping with honey?

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

செழுங் கொழும் — இடைவிடாத தாரைகளாக விழும்; பெரும்பனி பொழிந்திட — கனத்த மூடுபனி பொழிய; உயர்ந்த வேய் — உயந்துள்ள மூங்கில்கள்; விழுந்து — தரையில் சாய்ந்து; உலர்ந்து எழுந்து — உலர்ந்து எழுந்து; விண்புடைக்கும் — ஆகாசத்தை முட்டும்; வேங்கடத்துள் — திருப்பதி மலையிலே; நின்று — நிற்பவனே!; எழுந்திருந்து — வண்டுகள் மேலே கிளம்பி; தேன் — தேன் பருக கீழே இறங்கி; பொருந்து — வாழ நினைத்து; தழைக் கொழும் — தழைத்து பருத்த; பூம் — புஷ்பங்கள் நிறைந்த; பொழில் — சோலைகளை உடையதும்; செழும் — செழிப்பான; தடம் — குளங்களையுடையதுமான; குடந்தையுள் — திருக்குடந்தையிலே; கிடந்த — சயனித்திருக்கும்; மாலும் அல்லையே? — திருமால் அன்றோ நீ?

niṉṟu — You are the Lord who stands; veṅkaṭattul̤ — in the mountain of Tirumala; pĕrumpaṉi pŏḻintiṭa — where cloudy mist falls; cĕḻuṅ kŏḻum — without interrruption; uyarnta vey — making the tall bamboo; viḻuntu — lean on to the floor; ularntu ĕḻuntu — that dries up and rises; viṇpuṭaikkum — to touch the clouds; kiṭanta — You lie in repose; kuṭantaiyul̤ — In Thirukudandai; taṭam — that has ponds; pŏḻil — and gardens; cĕḻum — that are fertile and; pūm — filled with flowers; taḻaik kŏḻum — fully bloomed; ĕḻuntiruntu — where bees rise up; teṉ — and come down for honey; pŏruntu — longing to live; mālum allaiye? — Are You not that Thirumal?

Detailed Explanation

Avathārikai (Introduction)

The Supreme Lord, Emperumān, in His infinite compassion, does not relegate the sublime experience of His divine presence solely to the celestial realm of Paramapadam. He does not think, “The sacred abodes where I reside in my archā (consecrated icon) form are merely waypoints for my devotees to attain me, with the ultimate enjoyment

+ Read more

TCV 59 TCV 61