RNA 17

Those Who Attain Rāmāṉuja Do Not Regard Joy and Sorrow

இராமானுசனை அடைந்தோர் இன்பதுன்பங்களை மதியார்

3909 முனியார்துயரங்கள்முந்திலும் * இன்பங்கள்மொய்த்திடினும்
கனியார்மனம் கண்ணமங்கைநின்றானை * கலைபரவும்
தனியானையைத்தண்தமிழ்செய்தநீலன்தனக்கு உலகில்
இனியானை * எங்களிராமானுசனைவந்தெய்தினரே.

3909 muṉiyār tuyaraṅkal̤ muntilum * iṉpaṅkal̤ mŏyttiṭiṉum
kaṉiyār maṉam * kaṇṇamaṅkai niṉṟāṉai ** kalai paravum
taṉi āṉaiyait taṇ tamizh cĕyta nīlaṉ taṉakku * ulakil
iṉiyāṉai * ĕṅkal̤ irāmānucaṉai vantu ĕytiṉare (17)

Ragam

Nādhanāmakriya / நாதநாமக்ரியை

Thalam

Jambai / ஜம்பை

Bhavam

Self

Divya Desam

Thiru Kannamangai

Simple Translation

3909. The devotees of Thirumangai who praised the god of Thirukkannamangai with his beautiful Tamil pasurams will not suffer whether troubles come or joys come to them. They will approach Rāmānujā and praise him. .

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

கலை பரவும் — சாஸ்திரங்களால் துதிக்கப்படும்; தனி ஆனையை — மத யானையைப் போன்ற; கண்ண மங்கை — திருக்கண்ணமங்கையில்; நின்றானை — இருக்கும் பெருமானைக் குறித்து; உலகில் — இந்த உலகில்; தண் தமிழ் — தமிழ் திவ்ய பிரபந்தத்தை; செய்த — செய்தருளின; நீலன் தனக்கு — திருமங்கையாழ்வாரிடத்தில்; இனியானை — பேரன்பு உடைய; எங்கள் இராமாநுசனை — எங்கள் இராமாநுசனை; வந்து எய்தினரே — வந்து பணிந்த மஹான்கள்; துயரங்கள் — துயரங்கள்; முந்திலும் — ஏற்பட்டாலும்; முனியார் — வருந்தமாட்டார்கள்; இன்பங்கள் — இன்பங்கள்; மொய்த்திடினும் — பெருகிடினும்; கனியார் மனம் — மனம் களிப்படைய மாட்டார்கள்

kalai — by all the sāsthras; paravum — worshipped;; thani ānaiyai — like a matchless strong elephant, and the smartness/hauteur due to that; kaṇṇa mangaiyul̤ ninṛānai — that is the emperumān blessing us standing in thirukkaṇṇamangai; thaṇ — (cool/comfortable) since the above is of great matter, all the distress would be removed when reciting it; thamizh seydha — which he kindly gave us in thamizh,; neelan thanakku — to such thirumangai āzhvār;; ulagil iniyānai — being beloved to such āzhvār, in this world;; engal̤ — our master; irāmānusanai — that is, emperumānār,; vandhu eidhinar — came and surrendered (to such master); thuyarangal̤ — sorrows; thuyarangal̤ mundhilum — even if sorrows came competing with each other in excess,; muniyār — they would not be vexed that these came;; inbangal̤ — pleasant and happy occurrences; moiththidinum — all came crowding as if this is their only work;; manam kaniyār — would not think in their mind about them as ripe fruit (that everything has come together nicely).

Detailed Explanation

In the preceding verses, the profound connection between Emperumānār and the holy Āzhvārs was beautifully established. Having heard of the boundless and compassionate aid (nirhētuka kṛpā) of Śrī Rāmānuja, a soul may be inspired to perform surrender (prapatti). Yet, a doubt may arise: what recourse does such a surrendered soul have if their mind becomes agitated and

+ Read more

RNA 16 RNA 18