PT 10.2.4

சீதையை அழைத்துச் செல்: எம்மைக் காப்பாற்று

1861 எஞ்சலில்இலங்கைக்கிறை எங்கோன்தன்னை
முன்பணிந்து * எங்கள்கண்முகப்பே
நஞ்சுதான்அரக்கர்குடிக்கென்று
நங்கையைஅவன்தம்பியேசொன்னான் *
விஞ்சைவானவர்வேண்டிற்றேபட்டோம்
வேரிவார்பொழில்மாமயிலன்ன *
அஞ்சலோதியைக்கொண்டுநடமின்
அஞ்சினோம்தடம்பொங்கத்தம்பொங்கோ.

1861 ĕñcal il ilaṅkaikku iṟai * ĕm koṉ
taṉṉai muṉ paṇintu ĕṅkal̤ kaṇmukappe *
nañcu-tāṉ arakkar kuṭikku ĕṉṟu *
naṅkaiyai avaṉ tampiye cŏṉṉāṉ **
viñcai vāṉavar veṇṭiṟṟe paṭṭom *
veri vār pŏzhil mā mayil aṉṉa *
añcu al otiyaik kŏṇṭu naṭamiṉ *
añciṉom-taṭam pŏṅkattam pŏṅko-4

Ragam

Biyāgadai / பியாகடை

Thalam

Aḍa / அட

Bhavam

Self

Simple Translation

1861. “The faultless Vibhishanā, Rāvanan’s brother, bowed to our king of Lankā and told him, ‘You are our brother. If you keep Sita, she will be poison for the Rakshasā tribe. We will be destroyed because of the boon that the gods in the sky received from Rāma. Let him go back with the lovely-haired Sita, beautiful as a peacock in a grove dripping with honey. ’ We are afraid of you. Tadam pongaththam pongo!”

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate poetry to prose conversion (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continiously to form the sentence and understand the simple meaning of those verse.)

எஞ்சல் இல் — ஒரு குறைவுமில்லாதவனான; இலங்கைக்கு இறை — இலங்கை அரசன்; எம் கோன் தன்னை — ராவணனை நோக்கி; முன் — முன்பு; எங்கள் கண் — எங்கள் கண்; முகப்பே — எதிரிலேயே; அவன் தம்பியே — அவன் தம்பி விபீஷணனே; பணிந்து — ராவணன் காலில் விழுந்து; நங்கையை — நங்கை ஸீதை; அரக்கர் குடிக்கு — அரக்கர் குலத்துக்கு; நஞ்சு தான் என்று — நஞ்சு தான் என்று; சொன்னான் — சொன்னான்; விஞ்சை — வித்யாதரர் முதலான; வானவர் — தேவர்கள்; வேண்டிற்றே — விரும்பியபடியே நாங்கள்; பட்டோம் — கெட்டோம்; வேரி வார் — மணம் மிக்க; பொழில் — சோலையில் வளர்ந்த; மா மயில் அன்ன — சிறந்த மயில் போன்றவளும்; அஞ்சு அல் — இரவு போன்ற கறுத்த; ஓதியை — கூந்தலையுடைய ஸீதையை; கொண்டு நடமின் — அழைத்துச் செல்லுங்கள்; அஞ்சினோம் — பயப்படுகிறோம்; தடம் — தோற்ற நாங்கள்; பொங்கத்தம் பொங்கோ — பொங்கத்தம் பொங்கோ என்று ஆடுகிற முழக்கத்தைக் கேட்டு சரண் அடைகிறோம்

PT 10.2.3 PT 10.2.5