Chapter 7: Singavelkundram (Ahobilam) - (அம் கண்)

PT 1.7.3

நகங்களால் இரணியனைப் பிளந்தவன் இடம்

1010 ஏய்ந்தபேழ்வாய் வாளெயிற்றோர்கோளரியாய் * அவுணன்
வாய்ந்தஆகம்வள்ளுகிரால் வகிர்ந்தஅம்மானதிடம் *
ஓய்ந்தமாவும்உடைந்தகுன்றும் அன்றியும்நின்றுஅழலால் *
தேய்ந்தவேயுமல்லதில்லாச் சிங்கவேள்குன்றமே.

PT.1.7.3

1010 eynta pezh vāy * vāl̤ ĕyiṟṟu or kol̤ari āy * avuṇaṉ
vāynta ākam val̤ ukirāl * vakirnta ammāṉatu iṭam **
oynta māvum uṭainta kuṉṟum * aṉṟiyum niṉṟu azhalāl *
teynta veyum allatu illāc * ciṅkavel̤kuṉṟame-3

Ragam

Kamās / கமாஸ்

Thalam

Jambai / ஜம்பை

Bhavam

Self

Divya Desam

Thiru SingavEzhkundram

Simple Translation

1010. With a wide, fierce mouth and sharp teeth like swords, He rose as Narasimha, and tore open Hiranyan’s huge chest with His piercing claws. This is the land He chose, where tired beasts fall, the hills lie broken, and only scorched bamboo remains in the fire-swept silence. This is Singaveḷkuṉṟam.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate poetry to prose conversion (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continiously to form the sentence and understand the simple meaning of those verse.)

ஏய்ந்த பேழ் வாய் — பெருத்த வாயையும்; வாள் எயிற்று — வாள் போன்ற பற்களையுடைமுடைய; ஓர் — ஒப்பற்றதாய் மிடுக்கையுடைய; கோளரி ஆய் — நரசிம்மமாகி; அவுணன் — இரணியனுடைய; வாய்ந்த ஆகம் — வளர்ந்த உடலை; வள் உகிரால் — கூர்மையான நகங்களாலே; வகிர்ந்த — கிழித்தெறிந்த; அம்மானது இடம் — எம்பெருமான் இருக்குமிடம்; ஓய்ந்த — களைத்துப்போன; மாவும் — மிருகங்களும்; உடைந்த — உடைந்துபோன; குன்றும் — சிறு மலைகளும்; அன்றியும் நின்று — மேலும்; அழலால் — நெருப்பால்; தேய்ந்த — பாதி எறிந்த; வேயும் — மூங்கிலும் ஆகிய; அல்லது — இவைகள் தவிர; இல்லாச் — வேறொன்றுமில்லாத; சிங்கவேள்குன்றமே — அஹோபிலமென்கிற சிங்க வேள்குன்றம்

ĕyndha — matching his form; pĕzh — huge; vāy — mouth; vāl̤ — sword like; eyiṛu — teeth; ŏr — matchless; kŏl̤ — strong; ariyāy — being narasimha; avuṇan — hiraṇya, who is demoniac; vāyndha — grown to match narasimha-s form; āgam — body; val̤ ugirāl — with sharp divine nail; vagirndha — easily tore and threw; ammānadhu — sarvĕṣvaran-s; idam — abode; ŏyndha — tired (due to roaming around in barren lands); māvum — animals; udaindha — broken (by heat); kunṛum — small hills; anṛiyum — further; ninṛu — having within; azhalāl — by fire; thĕyndha — remaining as half burnt; vĕyum — bamboo; alladhu — other than those; illā — nothing else is present; singavĕl̤ kunṛam — singavĕl̤ kunṛam

PT 1.7.2 PT 1.7.4