MUT 71

The Hill Belonging to Kaṇṇaṉ is Vēṅkaṭam.

கண்ணனுக்கு உரிய குன்று வேங்கடம்தான்

2352 களிறுமுகில்குத்தக் கையெடுத்தோடி *
ஒளிறுமருப்பொசிகையாளி * - பிளிறி
விழ * கொன்றுநின்றதிரும் வேங்கடமே * மேல்நாள்
குழக்கன்றுகொண்டெறிந்தான் குன்று.

2352 kal̤iṟu mukil kuttak * kai ĕṭuttu oṭi *
ŏl̤iṟu maruppu ŏci kai yāl̤i ** - pil̤iṟi
vizha * kŏṉṟu niṉṟu atirum * veṅkaṭame * mel nāl̤
kuzhak kaṉṟu kŏṇṭu ĕṟintāṉ kuṉṟu 71

Ragam

Mohana / மோஹன

Thalam

Tiripuṭai / திரிபுடை

Bhavam

Self

Divya Desam

Thiruvenkadam

Simple Translation

2352. The lord who threw a calf at the vilam tree and killed the Asurans stays in the Thiruvenkatam hills where an elephant, thinking that a cloud is an enemy elephant, runs and tries to fight it and a yāli, seeing the elephant, screams in anger and kills the elephant as the sound echoes through the hills.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

களிறு — யானை; கை எடுத்து — தன் துதிக்கையுடன்; ஓடி — வேகமாக ஓடி; முகில் — மேகங்களை விரோதி யானை; குத்த — என்று நினைத்து குத்த; யாளி — இதைக் கண்ட யாளி; ஒளிறு — அந்த யானையின் ஒளி வீசும்; மருப்பு — கொம்பை; ஒசி — முறிக்கும்; கை — துதிக்கையையுடைய யாளி; பிளிறி — அந்த யானை அலறி; விழ — கீழே விழும்படி செய்து; கொன்று — அதனைக் கொன்று; நின்று — அங்கேயே நின்று; அதிரும் — பெரு முழக்கம் செய்யும்; வேங்கடமே — திருவேங்கடமே; மேல் நாள் — முன்பு ஒரு சமயம்; குழக் கன்று — இளங்கன்றை; கொண்டு — தடியாகக் கொண்டு; எறிந்தான் — விளாங்கனி மீது வீசி எறிந்த பெருமானின்; குன்று — மலை திருமலையாம்

kal̤iṛu — elephant; kai eduththu ŏdi — running fast, lifting its trunk; mugil — clouds (which appeared like elephants in exultation); kuththa — to pierce them (thinking that they are inimical elephants); yāl̤i — seeing this, the animal yāl̤i (a type of animal with lion face and having tusks and trunk like elephant); ol̤iṛu maruppu — the radiant rusks; osi — snapping; kai — having trunk; pil̤iri vizha konṛu — killing (that elephant) so that it will fall down crying out; ninṛu adhirum — standing there itself and trumpeting; vĕngadamĕ — thiruvĕngadam itself; mĕl nāl̤ — once upon a time; kuzha kanṛu koṇdu — using a calf (as a throwing stick); eṛindhān — one who threw it (at a wood apple fruit); kunṛu — thirumalai (divine hill)

Detailed Explanation

Avathārikai

The Āzhvār, in a state of profound meditation, now turns his heart and mind to the sacred happenings upon the holy hill of Thiruvēṅgadam. This is the divine abode of Emperumān, whose glorious simplicity (saulabhyam) is so immense and compassionate that He makes Himself effortlessly accessible even to the creatures of the wild, allowing them to attain

+ Read more

MUT 70 MUT 72