TVM 9.7.8

O Swarm of Bees! Go as Messengers to the Lord of Tirumūḻikkaḷam.

வண்டுக் கூட்டமே! திருமூழிக்காளத்தானிடம் தூது செல்க

3746 எனக்கொன்றுபணியீர்கள் இரும்பொழில்வாயிரை தேர்ந்து *
மனக்கின்பம்படமேவும் வண்டினங்காள்! தும்பிகாள்! *
கனக்கொள்திண்மதிள்புடைசூழ் திருமூழிக்களத்துறையும் *
புனக்கொள்காயாமேனிப் பூந்துழாய்முடியார்க்கே.

3746 ĕṉakku ŏṉṟu paṇiyīrkal̤ * irum pŏzhilvāy irai terntu *
maṉakku iṉpam paṭa mevum * vaṇṭu iṉaṅkāl̤ tumpikāl̤ **
kaṉakkŏl̤ tiṇ matil̤ puṭai cūzh * tirumūzhikkal̤attu uṟaiyum *
puṉakkŏl̤ kāyā meṉip * pūn tuzhāy muṭiyārkke (8)

Ragam

Kandā / கண்டா

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Nāyaki (lovelorn lady)

Thoodhu

Divya Desam

Thiru MoozhikkaLam

Simple Translation

3746. Oh bees and beetles, moving in pleasant company in these spacious gardens in search of honey, for me, put in a word to my Lord. He sports lovely tuḷaci on His crown, has the complexion of the blue lily, and dwells in Tirumūḻikkaḷam, surrounded by walls, tough and tall.

Explanatory Notes

The Nāyakī says, there is no use of these bees and beetles making merry in the company of their mates, gathering honey, without making her also happy. She, therefore, beckons them to go and tell the Lord in that holy centre, well fortified, how she longs to behold His exquisite Form. Here, at this end, the Nāyakī is in a precarious condition, while, at the other end, the Lord stands pledged to redeem the devout seeking His protection.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

இரும் பொழில்வாய் — பெரிய சோலைகளிலே; இரை தேர்ந்து — இரை தேடும்; மனக்கு இன்பம் — மனதுக்கு இன்பம் உண்டாம்படி; பட மேவும் — கலந்து சேர்ந்து வாழும்; வண்டு இனங்காள்! — வண்டு இனங்களே!; தும்பிகாள்! — தும்பிகளே!; கனக்கொள் திண் — கனத்த திண்ணிய; மதிள் — மதிள்களாலே; புடை சூழ் — சுற்றும் சூழப்பட்ட; திரு மூழிக்களத்து — திரு மூழிக்களத்தில்; உறையும் — இருக்கும்; புனக் கொள் — தன்னிலத்தில் வளருகிற; காயா — காயாம்பூப் போன்ற; மேனி — மேனி நிறத்தை உடைய; பூந் துழாய் — துளசி மாலை அணிந்த; முடியார்க்கே — முடியை உடையவர்க்கு; எனக்கு ஒன்று — எனக்காக ஒரு வார்த்தை; பணியீர்கள் — சொல்ல வேண்டும்

irai thĕrndhu — seeking the enjoyable honey; manakkku — for the mind; inbam pada — to cause joy; mĕvum — uniting and residing; vaṇdu inangāl̤ thumbigāl̤ — ŏh groups of beetles and dragonflies!; kanam kol̤ — heavy; thiṇ — firm; madhil̤ — fort; pudai — surrounding; sūzh — surrounded; thirumūzhikkal̤aththu — in thirumūzhikkal̤am; uṛaiyum — one who is eternally residing; punam kol̤ — staying in its own habitat; kāyā mĕni — having the complexion of kāyām pū (a purple coloured flower); pū thuzhāy mudiyārkku — one whose divine crown is decorated with attractive thiruththuzhāy (thul̤asi); enakku — for me; onṛu — a word; paṇiyīr — should tell.; ĕndhu nīr — not being feared by water, sustaining the water; il̤a — being youthful (which is required for ability to travel)

Detailed Explanation

In this eighth pāsuraṁ of the seventh chapter in the ninth decade, Parāṅkuśa Nāyakī, embodying the pinnacle of devotional love, turns her attention to groups of beetles and dragonflies to carry a message of her anguish to the Supreme Lord. As elucidated by the great ācārya Nanjīyar, the Nāyakī finds a sliver of solace in the knowledge that her beloved Emperumān

+ Read more

TVM 9.7.7 TVM 9.7.9