TVM 9.4.6

O Primal Cause! My Heart Thinks of You Alone.

ஆதிமூலமே! என் நெஞ்சம் உன்னையே நினைக்கிறது

3711 கருத்தே! உன்னைக் காணக்கருதி * என்னெஞ்சத்து
இருத்தாகஇருத்தினேன் தேவர்கட்கெல்லாம்
விருத்தா! * விளங்கும்சுடர்ச்சோதி உயரத்
தொருத்தா! * உனையுள்ளும் என்னுள்ளம்உகந்தே.

3711 karutte uṉṉaik * kāṇak karuti * ĕṉ nĕñcattu
iruttāka iruttiṉeṉ * tevarkaṭku ĕllām **
viruttā vil̤aṅkum cuṭarccoti * uyarattu
ŏruttā * uṉṉai ul̤l̤um * ĕṉ ul̤l̤am ukante (6)

Ragam

Dhanyāsi / தன்யாசி

Thalam

Jambai / ஜம்பை

Bhavam

Self

Simple Translation

3711. You, my Lord, are the constant occupant of my thoughts, firmly planted in my mind. Above the Nithyasuris, You soar, radiating a unique splendor in the luminous expanse of SriVaikuntam. My mind dwells in sweet contemplation of You, unwavering in its determination to behold Your divine presence.

Explanatory Notes

The Lord having entered the Āzhvār’s mind, in response to his entreaties in the five preceding songs, the Āzhvār now says that he has, for ever, impounded in his mind the Lord who is higher than the highest. He looks upon the Lord as his very thought sticking fast unto Him.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

கருத்தே — என் கருத்தில் உள்ள பெருமானே!; உன்னை — உன்னை; காண — கண்டு அநுபவிக்க வேண்டும் என்று; கருதி — விரும்பி என் ஆசையை; என் நெஞ்சத்து — என் நெஞ்சத்தினுள்ளே; இருத்தாக — எழுந்திராதபடி; இருத்தினேன் — இருத்திக்கொண்டேன்; தேவர்கட்கு எல்லாம் — தேவர்களுக்கு எல்லாம்; விருத்தா! — உயர்ந்தவர்களுக்கு எல்லாம்; விளங்கும் — உயர்ந்தவனே; சுடர்ச் சோதி — அளவு கடந்த ஒளிமயமான; உயரத்து — பரமபதத்தில்; ஒருத்தா — ஒப்பற்றவனாய் இருப்பவனே!; உன்னை — உன்னை எப்போதும் அநுபவிக்கும்படி; என் உள்ளம் — என் உள்ளத்தை விட்டு நீங்காமல்; உகந்தே — உகந்தே இருக்க வேண்டும் என்று; உள்ளும் — சிந்தனை செய்கிறேன்

karudhi — desired; en nenjaththu — in my heart; iruththāga — to not get up (and leave); iruththinĕn — placed;; dhĕvargatku ellām — for all nithyasūris; viruththā — being the eldest leader; vil̤angum — radiant; sudar — having lustre; sŏdhi — luminous; uyaraththu — in paramapadham, which is the supreme abode (as said in -viṣvatha: prushtĕshu saravatha: prushtĕshu-); oruththā — oh one who is present as the distinguished lord!; en — my; ul̤l̤am — heart; unnai — you (who is the ultimate goal); ugandhu — with great love; ul̤l̤um — enjoyed internally.; agam thān — in the heart; amarndhu — fitting well

Detailed Explanation

This pāsuram is the sixth in the fourth chapter of the ninth decade. In this divine verse, as elucidated by the revered pūrvācāryas such as Nañjīyar, Śrī Nammāzhvār mercifully explains the state of sublime bliss experienced by his heart. Having ardently desired to behold the Supreme Lord, Emperumān, the Āzhvār now reveals how his heart is joyfully relishing the Lord,

+ Read more

TVM 9.4.5 TVM 9.4.7