TVM 9.4.3

O Lord of Govardhana! I Fawn Like a Dog!

கோவர்த்தனா! நாய்போல் குழைகின்றேனே!

3708 அழைக்கின்றஅடிநாயேன் நாய்கூழைவாலால் *
குழைக்கின்றதுபோல என்னுள்ளம்குழையும் *
மழைக்குஅன்றுகுன்றமெடுத்து ஆநிரைகாத்தாய்! *
பிழைக்கின்றதருளென்று பேதுறுவேனே.

3708 azhaikkiṉṟa aṭināyeṉ * nāy kūzhai vālāl *
kuzhaikkiṉṟatu pola * ĕṉ ul̤l̤am kuzhaiyum **
mazhaikku aṉṟu kuṉṟam ĕṭuttu * ānirai kāttāy *
pizhaikkiṉṟatu arul̤ ĕṉṟu * petuṟuvaṉe (3)

Ragam

Dhanyāsi / தன்யாசி

Thalam

Jambai / ஜம்பை

Bhavam

Self

Simple Translation

3708. Like a dog eagerly chasing its own tail, my restless mind seeks your divine presence, oh Lord. You once lifted Mount Govardhan to shield the cattle from the fury of the rains. Yet, Your grace eludes me, causing distress to my troubled mind.

Explanatory Notes

(i) The Āzhvār feels agitated why the Lord, who sheds His grace on all yearning votaries, should withhold it from him alone, in spite of his inordinate longing for incessant communion with Him.

(ii) The Āzhvār submits that he is fully aware of his humble stature and yet, devoured by inordinate God-love, he keeps calling Him, like unto a dog trying hard to express its

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

அழைக்கின்ற — உன்னைக் கூவி அழைக்கும்; அடி — உன் திருவடிகளில் விழுந்து கிடக்கும்; நாயேன் — நீசனான என்னுடைய உள்ளமானது; நாய் கூழை வாலால் — நாயானது தன் குட்டையான வாலை; குழைக்கின்றது — குழைத்து தன் நிலையை; போல — காட்டுவது போல்; என் உள்ளம் — என் உள்ளமும்; குழையும் — குழைகின்றது; மழைக்கு அன்று — கடும் மழைக்கு அன்று; குன்றம் எடுத்து — மலையைக் குடையாகப் பிடித்து; ஆ நிரை — பசுக்களையும் ஆயர்களையும்; காத்தாய்! — காத்த எம்பெருமானே!; அருள் என்று — உன்னருள் என் அளவில்; பிழைக்கின்றது — இல்லாமல் போகின்றதோ என்று; பேதுறுவனே — என் மனம் கலங்குகின்றது

nāyĕn — me who is inferior to cause disrepute to you, my; en ul̤l̤am — my heart which is filled with sorrow; nāy — dog; kūzhai — small; vālāl — wagging its tail; kuzhaikkinṛadhupŏla — as it will reveal; kuzhaiyum — breaking;; anṛu — that day (when he caused distress through hail); mazhaikku — as a remedy for that rain; kunṛam — hill; eduththu — lifted; ā — cows (which don-t even know to pray for protection); nirai — herds; kāththāy — oh one who protected!; arul̤ — boundless mercy; pizhaikkinṛadhu — ignoring; enṛu pĕdhuṛuvan — ī am worried.; vānavar — dhĕvas, celestial beings who are favourable; thānavarkku — and dhānavas, demoniac beings who are unfavourable, without any difference

Detailed Explanation

In the preceding pāśuram, Śrī Nammāzhvār called out in desperation for the divine vision of Emperumān. Yet, as the Lord did not appear, the Āzhvār's anguish intensifies profoundly in this verse. He is plunged into great distress, feeling the pain of abandonment and begins to question the very nature of Śrīman Nārāyaṇa, thinking, “Is He not possessed of that glorious

+ Read more

TVM 9.4.2 TVM 9.4.4