TVM 9.10.6

The Lord of Tirukkaṇṇapuram is the Truth for the Truthful.

மெய்யார்க்கு மெய்யன் திருக்கண்ணபுரத்தான்

3777 அன்பனாகும் தனதாளடைந்தார்க்கெல்லாம் *
செம்பொனாகத்து அவுணனுடல்கீண்டவன் *
நன்பொனேய்ந்தமதிள்சூழ் திருக்கண்ணபுரத்
தன்பன் * நாளும்தனமெய்யர்க்குமெய்யனே.

3777 aṉpaṉ ākum * taṉa tāl̤ aṭaintārkku ĕllām *
cĕm pŏṉ ākattu * avuṇaṉ uṭal kīṇṭavaṉ **
naṉ pŏṉ eynta matil̤ cūzh * tirukkaṇṇapurattu
aṉpaṉ * nāl̤um taṉa mĕyyarkku mĕyyaṉe (6)

Ragam

Kēdāragauḷa / கேதாரகௌள

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Upadesam

Divya Desam

Thirukkannapuram, Thiruvāli Thirunagari

Simple Translation

3777. He showers love upon those who seek refuge at His feet. Our Lord, who adores dwelling in Tirukkaṇṇapuram, cleaved the body of Avuṇaṉ, radiant as red gold. The boundary walls, adorned with pure gold, shimmer brightly. He indeed loves those who offer genuine devotion unto Him.

Explanatory Notes

(i) Whosoever takes refuge at the Lord’s feet is tended by Him with the same loving care, without distinction of high and low.

(ii) It was young Prahlādā’s great devotion unto the Lord, that made Him shed His enormous grace on him, despite his belonging to the Rākṣasa clan, and slay his dastardly sire, Avuṇan (Hiraṇya). The Lord loves His devotees even more dearly

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

தனது தாள் — தனது திருவடிகளை; அடைந்தார்க்கு — அடைந்தவர்கள்; எல்லாம் — அனைவர்க்கும்; அன்பன் ஆகும் — அன்பாக அருள்புரிகிறான்; செம் பொன் — சிவந்த பொன்போன்ற; ஆகத்து — உடலை உடைய; அவுணன் — இரணியாசுரனின்; உடல் கீண்டவன் — உடைலைக் கிழித்தவனாய்; நன் பொன் ஏய்ந்த — நல்ல பொன்னாலே அமைத்த; மதிள் சூழ் — மதிளாலே சூழப்பட்ட; திருக்கண்ணபுரத்து — திருக்கண்ணபுரத்தில்; அன்பன் — விரும்பி தங்கி இருக்கும் பெருமான்; தன் — தன்னிடம்; மெய்யர்க்கு — உண்மையான பக்தி உள்ளவர்களுக்கு; நாளும் — எப்போதும்; மெய்யனே — அவனும் உண்மையான அன்பனாக உள்ளான்

sem — reddish; pon — like gold; āgaththu — having form; avuṇan — hiraṇya, the demon-s; udal — body; kīṇdavan — one who effortlessly tore apart; nan pon — by pure gold; ĕyndha — made; madhil̤ sūzh — surrounded by fort; thirukkaṇṇapuraththu — in thirukkaṇṇapuram; anban — one who desirously resides; than meyyarkku — for those who consider emperumān as the ultimate goal; nāl̤um — always; meyyan — (he too, towards them) will consider them as the ultimate goal; virumbith thozhuvārkku ellām — for those who desirously surrender unto him, having him as the goal; meyyan āgum — he will shine manifesting his ultimate form of being the goal;

Detailed Explanation

In this sixth pāśuram of the chapter, Śrī Nammāzhvār reveals the sublime nature of Emperumān as the archa-mūrti of glorious Thirukkaṇṇapuram. The Āzhvār divinely explains that the Lord who resides there will completely eliminate the hurdles of those who surrender unto Him and will remain ever affectionate towards them.

This supreme Lord is known as anban, the one

+ Read more

TVM 9.10.5 TVM 9.10.7