TVM 8.5.2

Taking Pity on Me, Grant Your Darśana for at Least One Day.

என்மீது இரங்கி ஒரு நாளாவது தரிசனம் தா

3608 காணவாராயென்றென்று கண்ணும்வாயும்துவர்ந்து * அடியேன்
நாணிநன்னாட்டுஅலமந்தால் இரங்கிஒருநாள்நீஅந்தோ! *
காணவாராய்கருநாயிறுதிக்கும் கருமாமாணிக்க *
நாள்நல்மலைபோல்சுடர்ச்சோதி முடிசேர்சென்னி யம்மானே!

TVM.8.5.2

3608 kāṇa vārāy ĕṉṟu ĕṉṟu *
kaṇṇum vāyum tuvarntu * aṭiyeṉ
nāṇi nal nāṭṭu alamantāl *
iraṅki ŏrunāl̤ nī anto **
kāṇa vārāy! karu nāyiṟu
utikkum * karu mā māṇikka *
nāl̤ nal malaipol cuṭarc coti *
muṭi cer cĕṉṉi ammāṉe! (2)

Ragam

Sāveri / ஸாவேரி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Simple Translation

3608. Many times, with dry eyes and parched lips, I called out to You, wishing for Your appearance before me. Like a rising dark sun, Your radiant crown adorns Your locks, resembling a newly sprung mountain. Alas, You do not show up for me to behold even once. Stricken with shame and fatigue, I languish on this earth.

Explanatory Notes

(i) The eyes have become dry and worn out, looking for the Lord in all directions, hoping that He might come from any direction; the lips have become parched up, by calling Him out frequently. The Āzhvār’s stinging shame is due to the Lord not turning up, even though he had not called him for trivial personal gains but merely for the pleasure of beholding Him. This might

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

கரு மா மாணிக்க — பெரிய நீல ரத்னமயமான; நாள் நல் மலை போல் — அழகிய மலை மேல்; கரு நாயிறு — கருத்த சூரியன்; உதிக்கும் — உதித்து வருவது போல்; சுடர்ச் சோதி — மிகுந்த ஒளியுடைய; முடி சேர் சென்னி — அழகிய கூந்தலையுடைய; அம்மானே! — அம்மானே!; காண வாராய் — நான் காணும்படி வாராய்; என்று என்று — என்று பல காலம் சொல்லி; கண்ணும் வாயும் — கண்களும் வாயும்; துவர்ந்து அடியேன் — உலர்ந்து அடியேன்; நல் நாட்டு — இந்த நல்ல நாட்டிலே; நாணி — வெட்கம் அடைந்து; அலமந்தால் — வருந்துகிறேன்; இரங்கி — எனக்காக இரங்கி; ஒரு நாள் நீ அந்தோ! — நீ ஒரு நாளாவது; காண வாராய்! — வரலாகாதோ?

udhikkum — has appeared and started; mā — great; karu māṇikkam — being a blue gem; nāl̤ — fresh; nal — attractive; malai pŏl — like a mountain; sudar — having rays (which spread); sŏdhi — having radiance; mudi — with hair; sĕr — being together; senni — having head; ammānĕ — oh swāmi!; kāṇa — #NAME?; vārāy — you should come-; enṛu enṛu — looking out and calling in this manner repeatedly; kaṇṇum — eyes (which are looking out); vāyum — the mouth (which calls out); thuvarndhu — drying up; nāṇi — feeling ashamed (thinking how will his desire be fulfilled); nal — having their wish fulfilled; nādu — in the place; adiyĕn — me who has ṣĕshathvam (servitude) as the identity; alamandhāl — if ī become anguished (in this manner); oru nāl̤ — one day; irangi — showing your mercy; nī — you (who is so beautiful to be even separated for a moment); kāṇa — to give me the benefit of seeing you; vārāy — not coming.; andhŏ — alas!; mudi — with the divine crown (which reveals his supremacy due to his being the lord of paramapadham (spiritual realm) and samsāram (material realm)); sĕr — well fitting

Detailed Explanation

In this second pāśuram of the fifth chapter in the eighth decade, Śrī Nammāzhvār, in the depths of his divine love-sickness, continues his fervent appeal to Śrīman Nārāyaṇa. As our revered ācāryas beginning with Nañjīyar elucidate, the Āzhvār’s singular prayer is this: “You should mercifully appear before me with Your beautiful, divine hair, so that all my fatigue

+ Read more

TVM 8.5.1 TVM 8.5.3