TVM 8.3.3

In this World, Who is the Protector for Our Lord?

எம்பெருமானுக்கு இவ்வுலகில் காவல் யார்?

3587 ஆளுமாளார் ஆழியும்சங்கும்சுமப்பார்தாம் *
வாளும்வில்லுங்கொண்டு பின்செல்வார்மற்றில்லை *
தாளும்தோளும் கைகளையாரத்தொழக்காணேன் *
நாளும்நாளும்நாடுவன் அடியேன்ஞாலத்தே.

TVM.8.3.3

3587 āl̤um āl̤ār āzhiyum * caṅkum cumappār tām *
vāl̤um villum kŏṇṭu * piṉ cĕlvār maṟṟu illai **
tāl̤um tol̤um * kaikal̤ai ārat tŏzhak kāṇeṉ *
nāl̤um nāl̤um nāṭuvaṉ * aṭiyeṉ ñālatte (3)

Ragam

Varāḷi / வராளி

Thalam

Jambai / ஜம்பை

Bhavam

Self

Simple Translation

3587. Alas! There is no one to attend to my Lord; He bears the conch and discus Himself, with no one to carry His bow and sword in reverence. No one admires His lovely feet and strong shoulders, worshipping Him wholeheartedly. I fear for His safety in this wicked world, longing to follow Him myself.

Explanatory Notes

(i) In the last two songs, the Āzhvār deplored his own loneliness, there being none to join him in whole-hearted and self-less service of the Lord. And now, he feels for the Lord’s loneliness, there being no camp-follower to carry His weapons and attend on Him, with utter devotion, swayed by His exquisite charm.

(ii) The Āzhvār feels agitated, seeing that the Supreme

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

ஆளும் — கைங்கர்யத்திற்காக; ஆளார் — ஒருவரையும் வைத்துக் கொள்ளவில்லை; ஆழியும் சங்கும் — சக்கரத்தையும் சங்கையும்; சுமப்பார் — சுமப்பவர்; தாம் — தாமேயாயிருக்கிறாரே; வாளும் — நாந்தக வாளையும்; வில்லும் — சார்ங்கம் என்னும் வில்லையும்; கொண்டு — எடுத்துக் கொண்டு; பின் செல்வார் — பின் செல்ல; மற்று இல்லை — ஒருவருமில்லையே; தாளும் — திருவடிகளிலும்; தோளும் — தோள்களிலும் ஈடுபட்டு; கைகளை ஆர — கையார; தொழ — தொழுபவர்களாக யாரையும்; காணேன் — காணவில்லை; ஞாலத்தே — இந்த உலகத்தில்; நாளும் நாளும் — நாள்தோறும்; அடியேன் — அடியேன் பின் சென்று; நாடுவன் — அடிமை செய்ய விரும்புகிறேன்

āl̤ār — not recognising (to have);; thām — he (who is so tender to even be stared at); āzhiyum — thiruvāzhi (divine chakra); sangum — thiruchchangu (divine conch); sumappār — carrying (as if holding a mountain); vāl̤um — nandhaka (sword); villum — ṣrī ṣārngam (bow); koṇdu — carrying; pin selvār — to follow; maṝu — anyone else; illai — not there;; thāl̤um — divine feet (walking as said in -maththa māthanga gāminam-); thŏl̤um — divine shoulders (which give shade as said in -bāhuchchāyām avashtabdha:-); kaigal̤ai — with my hands; āra — fully; thozha — to worship and serve; kāṇĕn — ī am not seeing (with my eyes);; adiyĕn — ī (who have servitude as my nature) am; nāl̤um nāl̤um — everyday; nāduvan — searching; ŏr — being unparalleled; muṝā — very tender

Detailed Explanation

In this profound pāsuram, the Āzhvār expresses his overwhelming anguish and protective concern (maṅgaḷāśāsanam) for the Supreme Lord, Sriman Nārāyaṇa. He observes that Emperumān, in His infinite compassion, descends into this material realm (saṁsāra) where beings are fundamentally opposed to His divine nature. He undertakes these avatāras often in response to the

+ Read more

TVM 8.3.2 TVM 8.3.4