TVM 7.1.4

O Dispeller of Karma! Are You Leaving Me?

வினை தீர்ப்பவனே! நீ என்னை விட்டு அகல்கிறாயா?

3456 சூதுநானறியாவகை சுழற்றியோரைவரைக்காட்டி * உன்னடிப்
போதுநானணுகாவகை செய்துபோதிகண்டாய் *
யாதும்யாவருமின்றிநின்னகம்பாலொடுக்கி ஓராலின் நீளிலை *
மீதுசேர்குழவி! வினையேன்வினைதீர்மருந்தே!

TVM.7.1.4

3456 cūtu nāṉ aṟiyāvakai * cuzhaṟṟi or aivaraik kāṭṭi * uṉ aṭip
potu nāṉ aṇukāvakai * cĕytu potikaṇṭāy **
yātum yāvarum iṉṟi niṉ akampāl ŏṭukki * or āliṉ nīl̤ ilai *
mītu cer kuzhavi * viṉaiyeṉ viṉaitīr marunte (4)

Ragam

Sāranga / ஸாரங்க

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Simple Translation

3456. As a mere baby, You lay on a tender fig leaf, oh Lord, holding all things and beings within a corner of your stomach. You are the cure for this sinner's ills, yet You have confounded me and placed me in the snare of the five senses. By doing so, You have kept me far from Your lotus feet, which remain invisible and distant.

Explanatory Notes

The Āzhvār bitterly complains that:

(i) The Lord, who had weaned him away from the mischief of the senses and cured him of all his sins, has now exposed him to the serious risk of slipping back to his old ways;

(ii) The Lord has bewildered the Āzhvār who was looking upon His feet as the Sole Refuge, by bringing him once again under the cruel spell of the five senses

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

யாதும் — சேதநப் பொருட்கள்; யாவரும் — அசேதந பொருட்கள்; இன்றி நின் — ஒன்றும் விடாமல் அனைத்தையும் உன்; அகம்பால் ஒடுக்கி — வயிற்றில் வைத்துக் காத்து; ஓர் ஆலின் நீள் இலை மீது சேர் — ஒரு ஆலிலை மீது; குழவி! — கண்வளர்ந்த குழந்தையே!; வினையேன் — பாவியான என்; வினைதீர் — பாவங்களைப் போக்கும்; மருந்தே! — மருந்து போன்றவனே!; ஓர் ஐவரை — ஐந்து இந்திரியங்களை; காட்டி — காட்டி; சூது நான் — சூதினை நான்; அறியாவகை — அறியாதபடி; சுழற்றி — என்னை சுழலச் செய்து; உன் அடிப்போது நான் — உன் திருவடிகளை நான்; அணுகாவகை செய்து — அணுகமுடியாதபடி செய்து; போதிகண்டாய் — என்னிடமிருந்து மறையலாமா?

inṛi — without leaving anything behind; nin — your; agampāl — inside your divine stomach; odukki — placing them in a corner; ŏr — a (one which cannot be traced to a location where it sprouted from); ālin — peepal tree-s; nīl̤ — stretched out (due to having blossomed); ilai — the leaf; mīdhu — on top of; sĕr — reclining (without realising that he is in the dangerous deluge); kuzhavi — having childishness; vinaiyĕn — my, who is embodiment of sin; vinai — sin; thīr — eliminating; marundhĕ — oh one who is the medicine!; ŏr — having distinguished strength; aivarai — the five senses; kātti — showing; nān — ī (who am having the qualification for the ultimate goal); sūdhu — apt goal; aṛiyāvagai — to not know; suzhaṝi — to bewilder in the worldly pleasures; un — your (you, the companion in dangerous times); adip pŏdhu — infinitely enjoyable divine foot which is like a lotus; nān — ī (who has no other refuge); aṇugā vagai — to not reach; seydhu — do; pŏdhi kaṇdāy — moved away from my vision; adal — being set out to fight (to destroy the enemies of devotees); āzhi — thiruvāzhi (divine chakra)

Detailed Explanation

In this fourth pāśuram of the chapter, our revered Āzhvār continues his impassioned plea to Sriman Nārāyaṇa. He presents a profound lament, accusing the Lord—He who is renowned for accomplishing the most impossible of tasks—of actively bewildering his mind. Āzhvār declares that Emperumān is manifesting the potent allure of the five senses and their corresponding worldly

+ Read more

TVM 7.1.3 TVM 7.1.5