TVM 6.1.10

O Swarms of Bees! Tell the Lord of My Existence.

வண்டினங்காள்! யான் இருத்தலைப் பிரானிடம் கூறுமின்

3352 வேறுகொண்டும்மையானிரந்தேன் வெறிவண்டினங்காள்! *
தேறுநீர்ப்பம்பை வடபாலைத்திருவண்வண்டூர் *
மாறில்போரரக்கன் மதிள்நீறெழச்செற்றுகந்த *
ஏறுசேவகனார்க்கு என்னையும்உளளென்மின்களே.

TVM.6.1.10

3352 veṟukŏṇṭu ummai yāṉ iranteṉ * vĕṟi vaṇṭiṉaṅkāl̤ *
teṟu nīrp pampai * vaṭapālait tiruvaṇvaṇṭūr **
māṟu il por arakkaṉ * matil̤ nīṟu ĕzhac cĕṟṟu ukanta *
eṟu cevakaṉārkku * ĕṉṉaiyum ul̤al̤ ĕṉmiṉkal̤e (10)

Ragam

Asāveri / அஸாவேரி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Nāyaki (lovelorn lady)

Thoodhu

Divya Desam

Thiru Vann vandur

Simple Translation

3352. You sweet-smelling bees, I implore with utmost respect, venture forth to Him of great valor, Lord Rāma, who demolished the ramparts of the formidable demon. He now resides in Tiruvaṇvaṇṭūr, situated north of the limpid river Pampai. Share with Him that one of His devotees languishes here in separation.

Explanatory Notes

The Nāyakī has all along been commissioning different birds to convey her message to the Lord, but now she reverently approaches the bees, even as Śrī Rāma chose Hanumān for the special assignment of handing over His ring to Sītā. The Nāyakī requests the bees to tell Śrī Rāma that He should not rest on His oars with an air of complacence that He has already done everything

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

வெறி — மணம் கமழும்; வண்டினங்காள்! — வண்டினங்காள்!; உம்மை — உங்களை; வேறு கொண்டு — தனியாக அழைத்து; யான் இரந்தேன் — நான் பிரார்த்திக்கிறேன்; தேறு நீர் — தெளிந்த நீரையுடைய; பம்பை — பம்பையாற்றின்; வடபாலை — வட கரையிலுள்ள; திருவண்வண்டூர் — திருவண்வண்டூரில்; மாறு இல் போர் — நிகரற்ற யுத்தம் செய்ய வல்ல; அரக்கன் — ராவணனின்; மதிள் — மதிள் முதலிய யாவும்; நீறு எழ — பொடிப்பொடியாகும்படி; செற்று — இலங்கையை அழித்து; உகந்த — மனமுவந்த; ஏறு — மஹாவீரனான; சேவகனார்க்கு — ஸ்ரீராமனிடத்தில்; என்னையும் — என்னையும் காக்க வேண்டியவர்களில்; உளள் — ஒருத்தியாக இருக்கிறாள் என்று; என்மின்களே — கூறுங்கள்

ummai — you; vĕṛu koṇdu — treating distinctly unlike all others; yān — ī who am sustaining based on your distinguished nature; irandhĕn — ī am submitting the same prayers which are submitted towards emperumān, who is the apt goal, towards you who will unite me with him.; thĕṛu — pristine; nīr — having water; pambai — for pampā river; vadapālai — northern bank; thiruvaṇvaṇdūr — in thiruvaṇvaṇdūr; māṛu — comparison; il — not having; pŏr — having battle; arakkan — rāvaṇa who is having rākshasa (demoniac) birth which causes cruelty in battle; madhil̤ — the fort which is built for protection; nīṛ ezha — to become dust; seṝu — destroy; ugandha — being joyful due to that and feeling as -kruthakruthya- (one who has accomplished the tasks); ĕṛu — abundance, irrespective for favourable or unfavourable persons; sĕvaganārkku — for the one who is having valour; ul̤al̤ — ī who am other than the one whom he attained by destroying his enemies; ennaiyum — me; enmingal̤ — tell him.; min — splendour; kol̤ — having

Detailed Explanation

In the tenth and final pāsuram of this chapter, Parāṅguśa Nāyakī, overcome with anguish at being forgotten by Emperumān, addresses a group of beetles. Her plea, as elucidated by our revered pūrvācāryas, is a profound expression of her state of separation. Nanjīyar explains that she beseeches them, saying, "Instead of dismissing my request as just another plea like

+ Read more

TVM 6.1.9 TVM 6.1.11