TVM 5.9.7

Will I Worship Our Lord Daily?

நம்பிரானை நாள்தோறும் நான் தொழுவேனோ?

3327 பாதங்கள்மேலணி பூத்தொழக்கூடுங்கொல்? பாவை நல்லீர்! *
ஓதநெடுந்தடத்துள் உயர்தாமரைசெங்கழுநீர் *
மாதர்கள்வாண்முகமும் கண்ணுமேந்தும்திருவல்லவாழ் *
நாதனிஞ்ஞாலமுண்டநம்பிரான்தன்னைநாள்தொறுமே.

TVM.5.9.7

3327 pātaṅkal̤mel aṇi * pūn tŏzhak kūṭuṅkŏl? pāvai nallīr *
ota nĕṭun taṭattul̤ * uyar tāmarai cĕṅkazhunīr **
mātarkal̤ vāl̤ mukamum * kaṇṇum entum tiruvallavāzh *
nātaṉ iñ ñālam uṇṭa * nam pirāṉ taṉṉai nāl̤tŏṟume? (7)

Ragam

Mukhāri / முகாரி

Thalam

Aḍa / அட

Bhavam

Mother

Saranagathi

Divya Desam

Thiru Valla Vāzh

Simple Translation

3327. Friends, shall I daily worship the flowers at the feet of the great benefactor, who sustained the worlds during deluge and now presides over Tiruvallavāḻ, where the ponds are huge and studded with fine flowers, and the women wear bright faces?

Explanatory Notes

(i) The bright faces and bewitching eyes of the womenfolk compete with the high class flowers in the ponds, lotus etc., and it is hardly possible to distinguish the one from the other.

(ii) The Lord’s sustenance of the worlds, during the Deluge, is not merely a matter of past history but one of personal experience of the Āzhvār who has been redeemed by the Lord from the deluge of ‘Saṃsāra’ and elevated to the present pitch of devotion.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

பாவை — பாவை போலே அழகிய; நல்லீர் — தோழிகளே!; ஓத நெடும் — கடல் போன்று பெரிய; தடத்துள் — தடாகங்களுக்குள்ளே; உயர் தாமரை — உயர்ந்த தாமரைப் பூக்களும்; செங் கழுநீர் — செங் கழுநீர் மலர்களும்; மாதர்கள் வாள் — பெண்களின் ஒளி பொருந்தி; முகமும் — முகத்தழகையும்; கண்ணும் — கண்ணழகையும்; ஏந்தும் — பறிக்கும்படி இருக்கும்; திருவல்லவாழ் — திருவல்லவாழில் இருக்கும்; நாதன் — எம்பெருமான்; இஞ்ஞாலம் — இந்த உலகங்களை; உண்ட — பிரளய காலத்தில் உண்ட; நம்பிரான் தன்னை — நம்பிரானின்; பாதங்கள் — திருவடிகளின் மீது; அணி மேல் — அலங்கரிக்கப்பட்ட; பூந்தொழ — மலர்களையாவது வணங்க; நாள் தொறுமே — நாள் தோறும்; கூடுங்கொல்? — கூடுமோ?

thadaththul̤ — in ponds; uyar — tall; thāmarai — lotus; sengazhunīr — red lily; mādhargal̤ — women; vāl̤ — having radiance; mugamum — beauty of the face; kaṇṇum — beauty of eyes; ĕndhum — reflecting; thiruvallavāzh — for thiruvallavāzh; nādhan — being the lord; i — this; gyālam — world; uṇda — with the incident of his consuming and protecting from total deluge; nam — for us; pirān thannai — appearing as our benefactor; nāl̤ thoṛum — eternally; pāvai — like a doll; nalleer — oh beautiful ladies who are having features!; pādhangal̤ — divine feet; mĕl — on; aṇi — wearing; pū — at least the flower; thozha — to worship; kūdum kol — will it be possible?; engum — everywhere; ādu — swaying

Detailed Explanation

In this seventh pāśuram of the chapter, the state of divine longing experienced by Āzhvār as Parāṅkuśa Nāyakī reaches a point of profound humility. She turns to her companions and expresses the ultimate aspiration of a devotee: to render eternal service at the divine feet of Emperumān, who stands with infinite mercy in the holy kṣetram of Tiruvallavāzh. Her desire

+ Read more

TVM 5.9.6 TVM 5.9.8