TVM 5.9.3

Will I See the Twin Feet of Our Lord?

எம்பிரானின் கழலிணையைக் காண்பேனா?

3323 சூடுமலர்க்குழலீர்! துயராட்டியேனைமெலிய *
பாடுநல்வேதவொலி பரவைத்திரைபோல்முழங்க *
மாடுயர்ந்தோமப்புகைகமழும் தண்திருவல்லவாழ் *
நீடுறைகின்றபிரான் கழல்காண்டுங்கொல்நிச்சலுமே.

TVM.5.9.3

3323 cūṭu malarkkuzhalīr! tuyarāṭṭiyeṉ mĕliya *
pāṭum nal veta ŏli * paravait tirai pol muzhaṅka **
māṭu uyarntu omap pukai kamazhum taṇ tiruvallavāzh *
nīṭu uṟaikiṉṟa pirāṉ * kazhal kāṇṭumkŏl niccalume? (3)

Ragam

Mukhāri / முகாரி

Thalam

Aḍa / அட

Bhavam

Mother

Saranagathi

Divya Desam

Thiru Valla Vāzh

Simple Translation

3323. Ladies with flowers in your hair, when will I ever behold the feet of my Lord in the cool Tiruvallavāḻ? Amid the holy fires sending fumes high and Vedic chants resounding like the billows of the sea, thinning this miserable one down?

Explanatory Notes

The mates, happily bedecked with flowers on their long locks, would expect the Parāṅkuśa Nāyakī to fall in line with them. But the Nāyakī is inclined otherwise; drawn towards Tiruvallavāḻ, with its sacred setting as above, she longs to behold the Lord’s feet there for ever and anon. If the mates can tell her when and how she can realise her ambition, well and good; otherwise, they would do well to desist from criticising and pulling her up.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

சூடு மலர் — மலர்கள் அணிந்த; குழலீர்! — கூந்தலையுடைய பெண்களே!; துயராட்டியேனை — பிரிவின் துயரத்தால் நான்; மெலிய — மேன்மேலும் மெலியும்படியாக; பாடும் நல் — பாடுகின்ற நல்ல சிறந்த; வேத ஒலி — வேதத்தின் ஒலியானது; பரவைத் திரை — கடலின் அலைகள் முழங்குவது; போல் முழங்க — போல் முழங்க; மாடு உயர்ந்து — பக்கங்களிலே ஓங்கி உயர்ந்து எழுகின்ற; ஓமப் புகை கமழும் — ஹோமப் புகை கமழ; தண் திருவல்லவாழ் — குளிர்ந்த திருவல்லவாழில்; நீடு உறைகின்ற — நிரந்தரமாக இருக்கும்; பிரான் கழல் — பெருமானின் திருவடிகளை; நிச்சலுமே — தினமும்; காண்டும் கொல்? — காணப்பெறுவோமா?

kuzhaleer — oh those who are having hair!; thuyarāttiyĕnai — me who is suffering in separation; meliya — to weaken; pādu — being sung; nal — noble (as said in -sāmavĕdhŏsmi #, similar to the divine form for sarvĕṣvavan who is residing there); vĕdha oli — the sound of the sāma vĕdham chanting; paravai — the ocean-s; thirai pŏl — like the rising of the tides; muzhanga — tumultous; mādu — in the close vicinity; uyarndhu — rising from the yāgam (sacrificial fire); ŏmap pugai — the smoke from the hŏmam (sacrificial altar); kamazhum — spreading the fragrance of the sacrificial offerings; thaṇ — invigorating; thiruvallavāzh — in thiruvallavāzh; nīduṛaiginṛa — eternally residing; pirān — great benefactor; kazhal — divine feet; nichchalum kāṇdum kol — will ī be able to eternally enjoy?; thŏzhimīrgāl̤ — ŏh friends (who always care for my likes)!; emmai — us (who have not fulfilled your desire)

Detailed Explanation

In this third pāsuram of the chapter, Āzhvār, manifesting as Parāṅkuśa Nāyaki and consumed by the pangs of separation, turns to her companions and poignantly expresses her deepest longing. As elucidated by the great ācāryas Nañjīyar and Nampiḷḷai, she asks her friends, "When will we get to eternally enjoy Him?" The venerable Vādhi Kēsari Azhagiya Maṇavāḷa Jīyar further

+ Read more

TVM 5.9.2 TVM 5.9.4