TVM 5.4.7

O Deities! What Shall I, a Sinner, Do?

தெய்வங்காள்! தீவினையேன் என் செய்கேன்?

3272 காப்பாரார் இவ்விடத்து? கங்கிருளின்நுண்துளியாய் *
சேட்பாலதூழியாய்ச் செல்கின்றகங்குல்வாய் *
தூப்பாலவெண்சங்கு சக்கரத்தன்தோன்றானால் *
தீப்பாலவல்வினையேன் தெய்வங்காள்! என்செய்கேனோ?

TVM.5.4.7

3272 kāppār ār iv iṭattu? * kaṅku irul̤iṉ nuṇ tul̤i āy *
ceṇ pālatu ūzhi āy * cĕlkiṉṟa kaṅkulvāy **
tūp pāla vĕṇ caṅku * cakkarattaṉ toṉṟāṉāl *
tīp pāla valviṉaiyeṉ * tĕyvaṅkāl̤ ĕṉ cĕykeṉo? (7)

Ragam

Kandā / கண்டா

Thalam

Tiripuṭai / திரிபுடை

Bhavam

Nāyaki (lovelorn lady)

Simple Translation

3272. On this dark and dewy night, the Lord, adorned with the discus and conch, doesn't appear before me. Who can protect me in this state? Oh, deities, what can this fearful sinner do?

Explanatory Notes

(i) When the whole world is plunged in protracted darkness the Nāyakī finds the godlings awake and, in a spirit of companionship, the wakeful Nāyakī cries out her woe to the wakeful deities and perhaps enlists their sympathy.

(ii) The Nāyakī who had earlier been proclaiming from the house-top that the Lord is the Sole Protector and we, His Subjects, are His exclusive

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

இவ்விடத்து — இந்நிலையில்; காப்பார் ஆர்? — காப்பவர் யார்?; கங்கு இருளின் — தடித்த இருளையும்; நுண் துளியாய் — பனித்துளியையும் உடைய; சேண் பால் — அதி நுட்பமான; அது ஊழியாய் — ஊழிகாலமாய்; செல்கின்ற கங்குல் வாய் — செல்கின்ற இரவானது; தூப் பால — அழுக்கற்ற; வெண் சங்கு — வெண்மையான சங்கையும்; சக்கரத்தன் — சக்கரத்தையும் உடையவனும்; தோன்றானால் — வரவில்லையே அந்தோ!; தெய்வங்காள்! — தேவதைகளே!; தீப் பால — மிகக் கொடிய; வல்வினையேன் — பாவங்களை உடைய நான்; என் செய்கேனோ? — என்ன செய்வேன்?

ār — who?; kangu — abundant to be in the ultimate state; irul̤ — darkness; nuṇ — tiny; thul̤i — misty droplet; āy — having; sĕṇ — very lengthy; pāladhu — having the nature; ūzhiyāy — kalpa (eon); selginṛa — passing; kangulvāy — in the night; thū — pure; pāla — having nature; veṇ — white; sangu — ṣrīpānchajanya; chakkaraththan — one who is having divine sudharṣana chakra; thŏnṛān — not appearing;; thī — like fire; pāla — burning nature; val — very strong; vinaiyĕn — ī, who am having sins; dheyvangāl̤ — ŏh dhĕvathās (who are watching my suffering without even blinking the eyes); en — what; seygĕn — shall do?; dheyvangāl̤ — ŏh dhĕvathās (celestial beings, who are awake)!; en — what

Detailed Explanation

In the continuum of Śrī Nammāzhvār's divine outpourings, this seventh pāśuram of the fourth chapter within the fifth decade of the Tiruvāymozhi presents a poignant moment of profound despair. Here, the Āzhvār, in the state of Parāṅguśa Nāyakī, finds herself engulfed in a night that seems to stretch into an eon. As the long hours pass without the arrival of her beloved

+ Read more

TVM 5.4.6 TVM 5.4.8