TVM 5.10.2

O Primal Lord! When Will I Approach You?

முதல்வா! உன்னை என்று நெருங்குவேன்?

3333 வதுவைவார்த்தையுளேறுபாய்ந்ததும் மாயமாவினை வாய்பிளந்ததும் *
மதுவைவார்குழலார் குரவைபிணைந்தகுழகும் *
அதுவிதுவுதுவென்னலாவனவல்ல என்னைஉன்செய்கை நைவிக்கும் *
முதுவையமுதல்வா! உன்னையென்றுதலைப்பெய்வனே?

3333 vatuvai vārttaiyul̤ eṟu pāyntatum * māya māviṉai vāy pil̤antatum *
matuvai vār kuzhalār * kuravai piṇainta kuzhakum **
atu itu utu ĕṉṉalāvaṉa alla * ĕṉṉai uṉ cĕykai naivikkum *
mutu vaiya mutalvā! * uṉṉai ĕṉṟu talaippĕyvaṉe? (2)

Ragam

Mohana / மோஹன

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Saranagathi

Simple Translation

3333. Oh Lord, your wondrous deeds leave me speechless and melt my heart. You pounced upon the bulls during the talk of your wedding with Nappiṉṉai. You tore open the mouth of the treacherous fiend, horse-shaped, and danced merrily in the sweet company of those damsels whose locks shed plenty of honey. When can I attain your lovely feet?

Explanatory Notes

The moment the challenging task of taming the seven unruly bulls, all at once, was set up as a pre-condition by the fair Nappiṉṉai’s father for winning her hand, Kṛṣṇa dashed forward and pounced upon the animals, killing them all. Again, when Kṛṣṇa was in the company of the Gopis, a demon in the disguise of a horse came running fiercely to trample upon Him, but, with perfect

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

வதுவை — திருமண; வார்த்தையுள் — பேச்சு ஏற்பட்ட பொழுது; ஏறு — எருதுகளை; பாய்ந்ததும் — பாய்ந்து கொன்றதுவும்; மாய மாவினை — குதிரையாக வந்த அசுரனின்; வாய் பிளந்ததும் — வாயைப் பிளந்ததும்; மதுவை வார் — தேன் துளிர்க்கும்; குழலார் — கூந்தலையுடைய பெண்களோடு; குரவை பிணைந்த — இணைந்து குரவைக் கூத்து; குழகும் — ஆடினதுவும்; அது இது உது — அது இது உது என்று எதையும்; என்னலாவன வல்ல — விவரித்து சொல்ல முடியாத; உன் செய்கை — உன் செயல்கள்; என்னை நைவிக்கும் — என்னை உருக்குகின்றன; முது வைய — உலகங்களுக்கெல்லாம்; முதல்வா! — முழுமுதற்கடவுளே!; உன்னை என்று தலை — உன்னை என்று நான்; பெய்வனே? — வந்து அடைவேனோ?

pāyndhadhum — jumped on them and killed them; māyam — deceptive and being possessed by demoniac qualities; māvinai — horse named kĕṣi; vāy — mouth; pil̤andhadhum — tore; madhuvai — honey; vār — flowing; kuzhalār — with girls who are having hair; kuravai — rāsa krīdā; piṇaindha — playing together; kuzhagum — performing sweet activities; adhu — that; idhu — this; udhu — the other thing; ennalāvana — to be specifically said; alla — not; ennai — me (who is greatly attached to you); un — your; seygai — activities; naivikkum — weakens;; vaiyam — for the universe; mudhu mudhalvā — oh primordial cause!; unnai — you; enṛu — when; thalaip peyvan — will ī reach?; peyyum — wearing; pū — having flower

Detailed Explanation

In this second pāśuram, our Āzhvār expresses a profound state of loving anguish, declaring, "All Your glorious activities, such as Your valiant taming of the bulls, have utterly weakened me. O Lord, it is incumbent upon You to sustain me so that I may continue to experience You." The Āzhvār's focus is intentionally placed not on Śrīman Nārāyaṇa's celestial birth or His

+ Read more

TVM 5.10.1 TVM 5.10.3