TVM 5.1.9

The Wielder of the Conch and Discus United with Me.

சங்கு சக்கரதாரி என்னோடு கூடினான்

3241 ஆவாரார்துணை? என்று அலைநீர்க்கடலுளழுந்தும்
நாவாய்போல் * பிறவிக்கடலுள் நின்றுநான்துளங்க *
தேவார்கோலத்தொடும் திருச்சக்கரம்சங்கினொடும் *
ஆவா! என்றருள்செய்து அடியேனொடுமானானே.

TVM.5.1.9

3241 āvār ār tuṇai? ĕṉṟu * alai nīrk kaṭalul̤ azhuntum *
nāvāy pol * piṟavikkaṭalul̤ niṉṟu nāṉ tul̤aṅka **
tevu ār kolattŏṭum * tiruc cakkaram caṅkiṉŏṭum *
āā ĕṉṟu arul̤cĕytu * aṭiyeṉŏṭum āṉāṉe (9)

Ragam

Mukhāri / முகாரி

Thalam

Aḍa / அட

Bhavam

Self

Simple Translation

3241. Like unto a ship sinking in the surging ocean, with none going to its rescue, I was struggling hard in the ocean of worldly life when the resplendent Lord, wielding Conch and Discus and bursting with compassion, shed His grace unto me and joined with me in a state of fusion.

Explanatory Notes

The Āzhvār gratefully acknowledges the supreme grace of the Lord in dispelling all his erstwhile miseries by exhibiting His exquisite charm and entering his person, making His union with him just as natural and perfect as His holding the glorious weapons-Conch and Discus.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

துணை ஆவார் ஆர் — காப்பவர் யார்; என்று — என்று கதறிக் கொண்டு; அலை நீர் கடலுள் — அலைகளையுடைய கடலில்; அழுந்தும் நாவாய் போல் — அழுந்தும் படகு போல்; பிறவிக் கடலுள் — பிறவிக் கடலில்; நின்று நான் துளங்க — நின்று நான் தவிக்க; தேவு ஆர் — திவ்யமான அழகிய; கோலத்தொடும் — வடிவத்துடன்; திருச் சக்கரம் சங்கினொடும் — சங்கு சக்கரத்தோடு; ஆ ஆ! என்று அருள் செய்து — வந்து அருள் செய்து; அடியேனொடும் — என்னுடன்; ஆனானே — கலந்தான் என்னை ஆட்கொண்டான்

ār — who will; enṛu — saying; alai — currents; nīr — having water; kadal ul̤ — in the ocean; azhundhum — drowning; nāvāy pŏl — like a boat; piṛavik kadal ul̤ — in the middle of samsāra sāgaram (ocean of nescience); ninṛu — standing; nān — ī (who cannot reach the shore); thul̤anga — shiver; thĕvu — with divine beauty etc; ār — being complete; kŏlaththodum — with the form; thiruchchakkaram sanginodum — with the divine weapons which add lustre to that form; ā ā enṛu — considering -alas! (feeling sympathetic)- [for my pitiable state]; arul̤ seydhu — bestowing his mercy; adiyĕnodum — with me who is his belonging; ānān — united.; mīn — mathsya (fish); āy — becoming

Detailed Explanation

In the preceding pāśurams of this chapter, Śrī Nammāzhvār has been meditating upon his profound and multifaceted relationship with Śrīman Nārāyaṇa. Now, in this ninth verse, the Āzhvār reveals the glorious culmination of that relationship, wherein Emperumān, moved by infinite mercy, condescended with His divine form to unite with him, thereby removing all the sufferings

+ Read more

TVM 5.1.8 TVM 5.1.10