TVM 4.9.7

O Kaṇṇa! Do Not Show Me This World Again!

கண்ணா! மீண்டும் இவ்வுலகை எனக்குக் காட்டாதே!

3217 ஆயே! இவ்வுலகத்து நிற்பனவும்திரிவனவும் *
நீயேமற்றொருபொருளும் இன்றிநீநின்றமையால் *
நோயேமூப்பிறப்பிறப்புப் பிணியேயென்றிவையொழிய *
கூயேகொள்ளடியேனைக் கொடுவுலகம்காட்டேலே.

TVM.4.9.7

3217 āye iv ulakattu * niṟpaṉavum tirivaṉavum *
nīye maṟṟu ŏru pŏrul̤um * iṉṟi nī niṉṟamaiyāl **
noye mūppu piṟappu iṟappup * piṇiye ĕṉṟu ivai ŏzhiya *
kūyekŏl̤ aṭiyeṉaik * kŏṭu ulakam kāṭṭele (7)

Ragam

Dhanyāsi / தன்யாசி

Thalam

Jambai / ஜம்பை

Bhavam

Self

Simple Translation

3217. My Lord, all things in this world, still or mobile, are controlled by You. I pray that this vassal not be shown this wicked world but be freed from birth, death, old age, and pestilence, and lifted up to Your feet in SriVaikuntam.

Explanatory Notes

(i) Lord to the Āzhvār: Why don’t you try to get what you aspire for, without my interference?

(ii) Āzhvār to the Lord: Sire, not a tiny twig can move without Your aid. Having segregated me from the rest, as a legitimate aspirant for entry into spiritual world, why don’t you release me from this world and make me a ‘Mukta’, the released soul in spiritual world, which You intend me to be?

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

இ உலகத்து — இந்த உலகத்தில்; நிற்பனவும் — நிற்பனவும்; திரிவனவும் — திரிவனவும்; நீயே ஆயே! — நீயாகவே இருந்து; பொருளும் — நீயல்லாத பொருள்; மற்று ஒன்று இன்றி — வேறொன்றுமில்லாதபடி; நீ நின்றமையால் — நீ இருப்பதனால்; நோயே மூப்பு — நோய் மூப்பு; பிறப்பு இறப்பு — பிறப்பு இறப்பு; பிணியே என்று — பிணி என்று; இவை ஒழிய — இவை தொலையும்படி; அடியேனை — அடியேனை; கூயே கொள் — அழைத்துக்கொள்ள வேண்டும்; கொடு உலகம் — கொடிய உலகத்தை எனக்கு; காட்டேலே — காட்டவே வேண்டாம்

thirivanavum — movable entities; nīyĕ āy — you yourself; maṝu oru porul̤um — any other entity; inṛi — without; nī — you; ninṛamaiyāl — as you exist; nŏyĕ — disease; mūppĕ — old-age; piṛappĕ — birth; iṛappĕ — death; piṇiyĕ — pain (also, indicates poverty); enṛa — these individual aspects which are cause for sorrow; ivai — these; ozhiya — to eliminate; adiyĕnai — me who is a servitor (of you); kūyĕ kol̤ — mercifully call and accept me;; kodu — cruel; ulagam — world; kāttĕl — hide them from me (my eyes); kātti — (in previous creation) revealing; nī — you who are unconditional cause

Detailed Explanation

In the preceding pāsuram, Śrī Nammāzhvār's intense desire to attain the divine feet of Sriman Nārāyaṇa was not immediately fulfilled. This leads him to surmise that Emperumān, in His divine silence, might be thinking, "Let him endeavor on his own to reach Me." In this seventh pāsuram, the Āzhvār counters this notion with a profound and moving plea. He addresses Emperumān

+ Read more

TVM 4.9.6 TVM 4.9.8