TVM 4.7.8

O Lord of Tulasī! Come, So That We May Sing and Dance.

திருத்துழாயானே! யாங்கள் பாடியாடுதற்கு நீ வருக

3196 கண்டுகொண்டென்கைகளார நின்திருப்பாதங்கள்மேல் *
எண்திசையுமுள்ளபூக்கொண்டு ஏத்தியுகந்துகந்து *
தொண்டரோங்கள்பாடியாடச் சூழ்கடல்ஞாலத்துள்ளே *
வண்துழாயின்கண்ணிவேந்தே! வந்திடகில்லாயே.

TVM.4.7.8

3196 kaṇṭu kŏṇṭu ĕṉ kaikal̤ āra * niṉ tiruppātaṅkal̤ mel *
ĕṇ ticaiyum ul̤l̤a pūk kŏṇṭu * etti ukantu ukantu **
tŏṇṭaroṅkal̤ pāṭi āṭac * cūzh kaṭal ñālattul̤l̤e *
vaṇ tuzhāyiṉ kaṇṇi vente * vantiṭakillāye (8)

Ragam

Kandā / கண்டா

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Simple Translation

3196. Oh, Sovereign Master, adorned with beautiful tuḷaci garlands. Why don't you appear before me in this land surrounded by the ocean, so I can feast my eyes on your lovely form, gather choice flowers, offer them at your holy feet, and sing and dance with immense delight?

Explanatory Notes

Having enumerated in the preceding song, the favours already received by him from the Lord, the Āzhvār now lists out what he stills needs from Him. The eyes, hitherto starved, must feast on His nectarean charm, the hands which remained idle so far, should be fully engaged in gathering flowers from all the eight directions and offering them at the feet of the Lord to his

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

வண் துழாயின் — அழகிய திருத்துழாய்; கண்ணி வேந்தே! — மாலை அணிந்தவனே!; கண்டு கொண்டு — கண்ணாரக் கண்டு; என் கைகள் ஆர — என் கைகளின் ஆவல் தீரும்படி; நின் திருப்பாதங்கள் மேல் — உன் திருவடிகளின் மீது; எண் திசையும் — எட்டு திக்கிலுமிருந்தும்; உள்ள பூக் கொண்டு — மலர்களைக் கொண்டு வந்து; தொண்டரோங்கள் — அடியவர்களான நாங்கள்; ஏத்தி — வாழ்த்தி வணங்கி; பாடி ஆட — பாடியும் ஆடியும்; உகந்து உகந்து — உகந்து மகிழ்வதற்கு; சூழ் கடல் — கடல் சூழ்ந்த; ஞாலத்து உள்ளே — இந்த உலகத்தில்; வந்திடகில்லாயே? — நீ வர மாட்டாயோ?

āra — to the full satisfaction; nin — (the apt) your; thiruppādhangal̤ mĕl — on your divine feet; eṇ thisaiyum — in all directions; ul̤l̤a — present; pūkkoṇdu — bringing the flowers; ĕththi — offering with praises; ugandhu ugandhu — being joyful in each of those activities; thoṇdarŏngal̤ — us who are having great devotion in the form of affection towards you; pādi āda — singing and dancing (to reveal our love); kadal sūśh gyālaththul̤l̤ĕ — in this material realm, which is the earth surrounded by the ocean; val̤ — distinguished; thuzhāyk kaṇṇi — wearing thiruththuzhāy (thul̤asi) garland; vĕndhĕ — ŏh my lord!; vandhida killāy — you are not coming.; onṛu idagilĕn onṛu attagillĕn — ī will not give a handful of food or a glass of water for some one who is hungry or thirsty, respectively;; aimpulan — the five senses

Detailed Explanation

In this eighth pāśuram of the chapter, having previously explained the glorious state which he has already attained, Śrī Nammāzhvār now elucidates that which remains unfulfilled. The context, as revealed by the venerable ācāryas, is a divine dialogue. Emperumān, as it were, asks the Āzhvār, "Now, what is it that I have not yet done for you?" To this, the Āzhvār replies

+ Read more

TVM 4.7.7 TVM 4.7.9