TVM 4.2.6

My Daughter Has Become Mad for Tulasī

துழாயினிடம் பித்துக் கொண்டுவிட்டாள் என் மகள்

3139 மாதர்மாமண்மடந்தைபொருட்டு ஏனமாய் *
ஆதியங்காலத்து அகலிடம்கீண்டவர் *
பாதங்கள்மேலணி பைம்பொன்துழாயென்றே
ஓதும் * மால்எய்தினள் என்தன்மடந்தையே.

TVM.4.2.6

3139 mātar mā maṇ maṭantai pŏruṭṭu * eṉam āy *
āti am kālattu * akal iṭam kīṇṭavar **
pātaṅkal̤ mel aṇi * paim pŏṉ tuzhāy ĕṉṟe
otum māl * ĕytiṉal̤ * ĕṉ taṉ maṭantaiye (6)

Ragam

Shrī / ஸ்ரீ

Thalam

Aḍa / அட

Bhavam

Mother

Simple Translation

3139. My young daughter stands entranced by the superfine tuḷaci, which adorned the lovely feet of the Great Boar who pulled the Earth out from deep waters in a distant past to placate Mother Earth, the One of exquisite charm.

Explanatory Notes

The Mother says that her daughter goes into raptures over the tuḷaci worn at the feet of the Lord who assumed even the form of a beast and reclaimed the earth from beneath the deep waters for the sake of just another lady, namely, Dame Earth.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

மா மாதர் — சிறந்த அழகுடைய; மண் மடந்தை பொருட்டு — பூமிப் பிராட்டிக்காக; ஏனமாய் ஆதி — வராஹமாய் அவதரித்து; அங்காலத்து — முன்னொருகாலத்தில்; அகல் இடம் — பரந்து விரிந்த பூமண்டலத்தை; கீண்டவர் — அண்டத்திலிருந்து கீண்டு எடுத்துவந்த; பாதங்கள் மேல் — பெருமானின் பாதங்களின் மேல்; அணி பைம் பொன் — அணிந்த அழகிய பொன் போன்ற; துழாய் என்றே — திருத்துழாய் என்றே; ஓதும் மால் — சொல்லும்படியான பிரமத்தை; எய்தினள் என் தன் — அடைந்தாள் என்னுடைய; மடந்தையே — பெண்பிள்ளை

mā — laudable; maṇ madandhai poruttu — for ṣrī bhūmip pirātti; ĕnam āy — assuming the form of ṣrī varāha (a pig, which does not shy away from water and mud); ādhi — beginning of kalpa (brahmā-s day); am — having goodness; kālaththu — at that time; agal idam — the vast earth; kīṇdavar — emperumān who separated (from the wall of the 14 layered aṇdam [deep in the causal ocean]) and rose; pādhangal̤ mĕl — on the divine feet; aṇi — decorated (by sages such as sanaka et al); pai — greenish; pon — attractive; thuzhāy enṛĕ — #NAME?; ŏdhum — (always) reciting; māl — bewilderment; eydhinal̤ — acquired; endhan madandhai — my daughter who has distinguished humility; madandhaiyai — one who is having (eternally enjoyable) stage of womanhood [girl between 14 and 19 years of age]

Detailed Explanation

In this sixth pāsuram of the second chapter in the fourth decade, the Āzhvār, in the persona of Parāṅkuśa Nāyaki's mother, continues to describe the profound state of her daughter's divine love-sickness. The mother explains how her daughter has become utterly captivated by the tiru-t-tuzhāy (sacred basil) that adorns the divine feet of Emperumān from His glorious incarnation

+ Read more

TVM 4.2.5 TVM 4.2.7