TVM 3.9.5

Come, Let Us Sing of the Gem-hued Lord.

மணிவண்ணனைப் பாட வாருங்கள்

3105 கொள்ளும்பயனில்லைக் குப்பைகிளர்த்தன்னசெல்வத்தை *
வள்ளல்புகழ்ந்து நும்வாய்மையிழக்கும்புலவீர்காள்! *
கொள்ளக்குறைவிலன் வேண்டிற்றெல்லாம்தரும்கோதில் * என்
வள்ளல்மணிவண்ணன்தன்னைக் கவிசொல்லவம்மினோ.

TVM.3.9.5

3105 kŏl̤l̤um payaṉ illaik * kuppai kil̤arttaṉṉa cĕlvattai *
val̤l̤al pukazhntu * num vāymai izhakkum pulavīrkāl̤! **
kŏl̤l̤ak kuṟaivu * ilaṉ veṇṭiṟṟu ĕllām tarum kotu il **
ĕṉ val̤l̤al maṇivaṇṇaṉ taṉṉaik * kavi cŏlla vammiṉo (5)

Ragam

Sahāna / ஸஹானா

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Simple Translation

3105. Oh scholars, you spoil your speech by praising weak fellow humans whose wealth is like a mound of filth. Instead, create songs praising my flawless Lord, like a blue gem, the great benefactor and supreme donor who truly deserves your praise.

Explanatory Notes

(i) It is indeed, a deplorable exercise in futility to compose songs glorifying the fellow-beings who, far from being praise-worthy, will only have their many drawbacks exposed in the process, like unto the scrutiny of the contents of the dust-bin. Apart from not getting anything tangible and everlasting, from their mis-directed efforts, the poets lose their veracity by

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

கொள்ளும் — நீங்கள் பெறும் பலன்; பயன் இல்லை — சிறிதும் இல்லாதபடி; குப்பை கிளர்த்தன்ன — தள்ளத்தக்க குற்றங்கள்; செல்வத்தை — உள்ள செல்வம் உடையவரை; வள்ளல் புகழ்ந்து — வள்ளலே என்று புகழ்ந்து; நும் வாய்மை — உங்கள் வாக் சாதுர்யத்தை; இழக்கும் — இழப்பதைத்தவிர பயனும் ஒன்றும் இல்லை; புலவீர்காள்! — புலவர்களே!; கொள்ள — கவிக்கு பயன் கொள்ளுகைக்கும்; குறைவு இலன் — குறைவற்ற பூர்ணனும்; வேண்டிற்று எல்லாம் — வேண்டிய எல்லாவற்றையும்; தரும் — தந்தருள்பவனும்; கோதுஇல் — குற்றமற்றவனும்; என் வள்ளல் — என் விஷயத்தில் உதாரகுணமுள்ளவனும்; மணி வண்ணன் — நீலமணி போன்ற வடிவுடையவனுமான; தன்னைக் கவி சொல்ல — பெருமானைக் கவிபாட; வம்மினோ — வாருங்கள்

kol̤l̤um payan — a benefit that is acquired; illai — not there; kuppai kil̤arththu anna — like digging out the waste/garbage which will only reveal faults; selvaththai — the lowly people who are having wealth; val̤l̤al — as greatly generous persons; pugazhndhu — praising; num vāymai — your truthfulness; izhakkum — losing; pulavīrgāl̤ — ŏh poets!; kol̤l̤a — to accept (as the object of the praise and the benefit of the praising); kuṛaivilan — complete without any limitation; vĕṇdiṝu ellām — whatever we prayed for; tharum — while giving; kŏdhu il — being without any defect (like discriminating between the recipients or giving with an expectation in return); en val̤l̤al — being the great benefactor who gave himself to me; maṇivaṇṇan thannai — one who is having the best form which resembles a blue gem; kavi solla — to praise; vammin — come

Detailed Explanation

In this fifth pāśuram of the chapter, as elucidated by our revered pūrvācāryas such as Nanjīyar and Vādhi Kēsari Azhagiya Maṇavāḷa Jīyar, Śrī Nammāzhvār extends his profound compassion towards the learned poets of the world. He observes them squandering their divine gift of speech on unworthy mortals and lovingly counsels them, saying, “Come and sing the praises of

+ Read more

TVM 3.9.4 TVM 3.9.6