TVM 3.10.9

I Have Reached Tirumāl: My Weakness Has Gone.

திருமாலைச் சேர்ந்தேன்: தளர்ச்சி நீங்கியது

3120 துக்கமில்ஞானச்சுடரொளிமூர்த்தி துழாயலங்கல்பெருமான் *
மிக்கபன்மாயங்களால்விகிர்தஞ்செய்து வேண்டு முருவுகொண்டு *
நக்கபிரானோடயன்முதலாக எல்லாருமெவையும் * தன்னுள்
ஒக்கவொடுங்கவிழுங்கவல்லானைப்பெற்று ஒன்றும் தளர்விலனே.

TVM.3.10.9

3120 tukkam il ñāṉac cuṭar ŏl̤i mūrtti *
tuzhāy alaṅkal pĕrumāṉ *
mikka pal māyaṅkal̤āl vikirtam cĕytu *
veṇṭum uruvu kŏṇṭu **
nakka pirāṉoṭu ayaṉ mutalāka *
ĕllārum ĕvaiyum * taṉṉul̤
ŏkka ŏṭuṅka vizhuṅka vallāṉaip pĕṟṟu *
ŏṉṟum tal̤arvu ilaṉe (9)

Ragam

Aṭāṇa/ அடாணா

Thalam

Tiripuṭai / திரிபுடை

Bhavam

Self

Simple Translation

3120. I have no fatigue, having reached my Lord of pure knowledge and glorious form, adorned with a tuḷaci garland. By His incredible ability, He can take on any form He desires and performs many wondrous deeds. During the deluge, He contains within His stomach Nakkapirāṉ (Śiva), Ayaṉ (Brahmā), and all other things and beings.

Explanatory Notes

It is only the Omnipotent Lord who can achieve the seemingly impossible and blend into harmony the incompatibles, such as floating on a tender fig-leaf over the vast watery expanse as a mere young infant, holding in its stomach all the world with their variegated contents, all things and beings. Singing the glory of the great Sustainer, the Āzhvār is naturally free from fatigues.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

துக்கம் இல் — துக்கம் கலவாத; ஞானச் சுடர் — ஞான ஒளியாய்; ஒளி மூர்த்தி — ஒளி மூர்த்தியாய்; துழாய் அலங்கல் — துளசி மாலையணிந்த; பெருமான் — பெருமானாய்; மிக்க பல் — பல விதமான; மாயங்களால் — மாய சக்தியால்; வேண்டும் உருவு — விரும்பிய உருவம்; கொண்டு — கொண்டு; விகிர்தம் — விசித்திரங்களை; செய்து — செய்பவனாய்; நக்க பிரானோடு — சிவனும்; அயன் முதலாக — பிரமனும் ஆகிய; எல்லாரும் — சேதநர்களெல்லாரையும்; எவையும் — அசேதனங்களெல்லாவற்றையும்; ஒக்க — ஒருசேர; தன்னுள் ஒடுங்க — தனக்குள்ளே அடங்குமாறு; விழுங்க — பிரளயகாலத்தில் விழுங்கி; வல்லானை — காத்த பெருமானை; பெற்று ஒன்றும் — அடைந்ததனால் சிறிதும்; தளர்வு இலனே — தளர்ச்சி உடையேன் அல்லேன்

dhukkam il — without trace of sorrow; gyānam — one who is having knowledge; sudar ol̤i — very radiant; mūrththi — having form; thuzhāy alangal — decorated with thiruththuzhāy (thul̤asi) garland; perumān — sarvādhika (greater than all); mikka — (as said in ṣvĕthāṣvathara upanishath as “… parāsya sakthir vividhaiva srūyathĕ …” (that supreme bhagavān who has full ability)) greatly excellent; pal māyangal̤āl — multifarious amaśing abilities; vĕṇdum uruvu — forms (as desired by him) that are dear to him; koṇdu — accepting; vikirutham seydhu — performs [wondrous] activities (to make others think of him to be one among those species he is born in); nakka pirānŏdu — rudhra who has directions as cloth (naked) and who considers himself to be supreme; ayan — brahmā who is popularly known as aja (who is creator of such rudhra); mudhalāga — starting with; ellārum — every chĕthana (sentient being); evaiyum — achĕthana (insentient objects); okka — without any difference; thannul̤ odunga — to have them rest in a small portion inside him; vizhunga vallānai — one who has the power to protect them by swallowing them; peṝu — having attained; onṛum thal̤arvu — any weakness (loss of strength); ilan — do not have.

Detailed Explanation

In this ninth pāsūram, our revered ācāryas explain that Śrī Nammāzhvār meditates profoundly upon the supreme protective nature of Emperumān, particularly as manifested during the great cosmic deluge (mahā-praḷaya). Contemplating the Lord as vaṭadaḷaśāyī—the astonishing infant who rests upon a tender banyan leaf after having swallowed all the worlds—the Āzhvār is

+ Read more

TVM 3.10.8 TVM 3.10.10