TVM 3.1.6

It is Difficult to Praise You Completely.

நின்னை முற்ற முடிய வாழ்த்துதல் அரிது

3018 ஓதுவாரோத்தெல்லாம் எவ்வுலகத்தெவ்வெவையும் *
சாதுவாய்நின்புகழின் தகையல்லால்பிறிதில்லை *
போதுவாழ்புனந்துழாய் முடியினாய்! * பூவின்மேல்
மாதுவாழ்மார்ப்பினாய்! என்சொல்லியான்வாழ்த்துவனே?

TVM.3.1.6

3018 otuvār ottu ĕllām * ĕv ulakattu ĕv ĕvaiyum *
cātuvāy niṉ pukazhiṉ * takai allāl piṟitu illai **
potu vāzh puṉam tuzhāy * muṭiyiṉāy pūviṉmel
mātu vāzh mārpiṉāy * ĕṉ cŏlli yāṉ vāzhttuvaṉe? (6)

Ragam

Kuṇḍakriya / குண்டக்கிரியா

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Divya Desam

Thirumālirum Solai

Simple Translation

3018. My Lord, wearing a tuḷaci garland on Your crown, adorned with choice flowers, and holding Mātu (Lakṣmī), the lotus-born, on Your lovely chest, how the scriptures and sacred texts across the entire land strive to praise You yet fall short! I cannot fathom how I can properly praise You.

Explanatory Notes

All the scriptures and sacred texts can only make an attempt to sing the Lord’s praise; none of these can, however, sing His glory, in toto. These praises are like unto the rain drops falling on the surface of the oceanic waters without, however, swelling them up. The faculty of speech dowered on us by the Lord is indeed put to proper use when we sing His glory, however

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

எவ் உலகத்து — எல்லா உலகங்களிலும் உண்டான; ஓத்து எல்லாம் — வேதங்களெல்லாம்; ஓதுவார் — ஓதப்படுகின்ற வேதங்களும்; எவ் எவையும் — பலவகைப்பட்ட நூல்களும்; சாதுவாய் — உண்மைப் பொருளை; நின் புகழின் — உன் குணங்களின் புகழை; தகை அல்லால் — இவ்வாளவு தான் என்று அறுதியிட்டு; பிறிது இல்லை — முழுதுமாகக் கூற முடியவில்லை; புனம் — தன் நிலத்திலுண்டான; போது வாழ் — பூக்களையுடைய; துழாய் — துளசி மாலையை; முடியினாய்! — தரித்தவனே!; பூவின் மேல் — தாமரைப்பூவில் தோன்றிய; மாது வாழ் — திருமகளை; மார்பினாய்! — மார்பிலுடையவனே!; என் சொல்லி — எத்தைச்சொல்லி; யான் வாழ்த்துவனே — நான் வாழ்த்துவேன்

ŏdhuvār — having classification such as rig, yajur, sāma etc to be pursued by the qualified persons belonging to such branches of vĕdham; ŏththu ellām — all of vĕdhams; evvulagaththu — in all worlds; evvevaiyum — having all branches; sādhuvāy — having the goodness (of teaching the meanings as it is); nin — your; pugazhin — qualities-; thagai allāl — will stop with a little engagement; piṛidhu — explaining completely or beyond; illai — not there;; pŏdhu — having flower; punam vāzh thuzhāy — being decorated with divine thul̤asi which is fresh as if it is staying in its natural base; mudiyināy — having the divine crown; pūvin mĕl — eternally residing on top of the lotus flower; mādhu — ṣrī mahālakshmi; vāzh — (leaving that) eternally residing; mārbināy — ŏh one who is having the divine chest!; en solli — saying what (can ī sing your sweetness? can ī sing your attachment towards ṣrī mahālakshmi?); yān — ī; vāzhththuvan — will praise?

Detailed Explanation

In this sixth pāśuram, our revered Āzhvār continues his expression of devotional surrender, responding to the Supreme Lord's encouragement. As elucidated by the great preceptor Nañjīyar, the context is a divine dialogue wherein Emperumān lovingly prompts the Āzhvār, saying, "Like the sacred Vedas which perpetually praise me, you too can glorify me." In profound humility,

+ Read more

TVM 3.1.5 TVM 3.1.7