TVM 2.1.5

O Cloud! Have You Also Placed Your Affection on Madhusūdana?

மேகமே! நீயும் மதுசூதனனிடம் பாசம் வைத்தாயா?

2905 ஊழிதோறூழி உலகுக்குநீர்கொண்டு *
தோழியரும்யாமும்போல் நீராய்நெகிழ்கின்ற *
வாழியவானமே! நீயும்மதுசூதன் *
பாழிமையில்பட்டு அவன்கண் பாசத்தால்நைவாயே?

TVM.2.1.5

2905 ūzhitoṟu ūzhi * ulakukku nīrkŏṇṭu *
tozhiyarum yāmum pol * nīrāy nĕkizhkiṉṟa **
vāzhiya vāṉame ! * nīyum matucūtaṉ *
pāzhimaiyil paṭṭu * avaṉkaṇ pācattāl naivāye? (5)

Ragam

Yadukulakāmbhoji / யதுகுலகாம்போதி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Simple Translation

2905. O clouds, always breaking into tears and flooding the worlds, do you suffer like me and my comrades, irresistibly drawn to Matucūtaṉ, desiring Him with heart and soul? May you be free from misery and prosper!

Explanatory Notes

(i) It is clear from this, that Parāṅkuśa Nāyakī and comrades of her ilk are grief-stricken to such an extent that their profuse tears flood the worlds like the rain-water unleashed by the clouds.

(ii) Matucūtaṉ (Madhusūdha)–Lord Mahā Viṣṇu, Who slew Madhu, the demon. The Āzhvār queries whether the clouds did also come under the spell of the Lord, attracted by His glorious trait of vanquishing the evil forces, in the same way as he and others of his ilk did.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

உலகுக்கு — உலகுக்கெல்லாம் ஆகும்படி; நீர்கொண்டு — நீரை முகந்து கொண்டு; ஊழிதோறு ஊழி — காலமுள்ள அளவும்; நீராய் — தண்ணீர் மயமாய்; நெகிழ்கின்ற — விழுகின்ற மேகமே; வானமே! — வானமே!; நீயும் — நீயும்; தோழியரும் — தோழிமார்களையும்; யாமும் போல் — எங்களையும் போல்; மதுசூதன் — மதுசூதனன் என்ற அரக்கனைக் கொன்ற; பாழிமையில் — இறைவனின் தோள் வலிமையில்; பட்டு — அகப்பட்டு; அவன் கண் — அவனிடம் ஏற்பட்ட; பாசத்தால் நைவாயே? — பாசத்தால் வருந்துகின்றாயோ?; வாழிய — இந்தத் துன்பம் நீங்கி வாழ்வாயாக

thŏzhiyarum — girl-friends (who are equally pained as ī am); yāmum pŏl — like us (who are in pain); ulagukku — to fill the world; nīr koṇdu — with the water; ūzhidhŏṛūzhi — forever; nīrāy — in the form of water; negizhginṛa — falling down; vānamĕ — ŏh cloud!; nīyum — you who are most generous; madhusūdhan — one who killed madhu; pāzhimaiyil — great valour; pattu — being captivated; avankaṇ — towards him; pāsaththāl — out of affection; naivāyĕ — become weak; vāzhiya — may you live long after being relieved from this pain

Detailed Explanation

In this fifth pāśuram of the chapter, our Āzhvār, deeply immersed in the state of Parāṅkuśa Nāyaki, witnesses a dark cloud that has gathered water from the ocean and now sheds it upon the earth as rain. As our venerable commentators (pūrvācāryas) such as Nañjīyar and Nampiḷḷai explain, she beholds this downpour and perceives not a mere natural phenomenon, but a kindred

+ Read more

TVM 2.1.4 TVM 2.1.6