TVM 10.9.7

The Maruts and the Vasus Glorified the Āḻvār.

மருதரும் வசுக்களும் ஆழ்வாரைத் துதித்தனர்

3877 மடந்தையர்வாழ்த்தலும் மருதரும்வசுக்களும் *
தொடர்ந்தெங்கும் தோத்திரஞ்சொல்லினர் * தொடுகடல்
கிடந்தவென்கேசவன் கிளரொளிமணிமுடி *
குடந்தையென்கோவலன் குடியடியார்க்கே.

3877 maṭantaiyar vāzhttalum * marutarum vacukkal̤um *
tŏṭarntu ĕṅkum * tottiram cŏlliṉar ** tŏṭukaṭal
kiṭanta ĕm kecavaṉ * kil̤ar ŏl̤i maṇimuṭi *
kuṭantai ĕm kovalaṉ * kuṭi aṭiyārkke (7)

Ragam

Kalyāṇi / கல்யாணி

Thalam

Aḍa / அட

Bhavam

Self

Divya Desam

Thirukudanthai, Paramapadam

Simple Translation

3877. When the ladies sang the glory of these great marchers who have faithfully served Kēcavaṉ, our Lord, across generations, and who now rest in Kuṭantai adorned with a gleaming gem-set crown, the ‘Marutars’ and ‘Vacus’ extolled their greatness. They continued to follow them as far as they were able, acknowledging their devotion and reverence towards Mātavaṉ.

Explanatory Notes

(i) Not satisfied with what they did, in their respective areas, unto the distinguished marchers to spiritual world, the ‘Maruth Gaṇas’ and ‘Aṣṭa Vasus’ went beyond their territorial limits, as far as they could, singing all the time the glory of these great souls on their upward journey. As a matter of fact, even these Devas, reputed for their rapid movements with immense

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

தொடுகடல் — அகாதமான கடலில்; கிடந்த — பள்ளிகொண்டிருக்கும்; என் கேசவன் — எம் கேசவனே; கிளர் ஒளி — மிகுந்த ஒளி உடைய; மணி முடி — ரத்தினக் கிரீடம் அணிந்தவனாக; குடந்தை — திருக்குடந்தையில் சயனித்திருக்கும்; எம் கோவலன் — எம் கோபாலனின்; குடி அடியார்க்கே — அடியார்களை; மடந்தையர் — தேவமாதர்; வாழ்த்தலும் — வாழ்த்தியதும்; மருதரும் — மருத்கணங்களும்; வசுக்களும் — அஷ்டவசுக்களும்; எங்கும் — போகுமிடம் எங்கும்; தொடர்ந்து — தொடர்ந்து வந்து; தோத்திரம் — பல்லாண்டு; சொல்லினர் — பாடினார்கள்

kil̤ar ol̤i — rising and radiant; maṇi mudi — having the divine crown which has abundance of precious gems; kudandhaiyan — one who is mercifully resting in thirukkudandhai; kŏvalan — for krishṇa; kudi adiyārkku — on the servitors who are serving for generations; madandhaiyar — (respective) consort; vāzhththalum — as they praised; marudharum — maruths; vasukkal̤um — ashta vasus (eight vasus); engum thodarndhu — following everywhere; thŏththiram sollinar — uttered praises.; gŏvindhan thanakku — ḫor krishṇa who incarnated for the sake of his devotees; kudi adiyār — devotees who belong to the clan which excusively exists

Detailed Explanation

In this seventh pāsuraṁ of the chapter, Śrī Nammāzhwār reveals the profound glory of the devotees of Śrīman Nārāyaṇa, explaining how celestial beings themselves are compelled to honour these great souls. The Ācāryas, beginning with Nañjīyar, highlight the central theme: "Groups of maruths and vasus even crossed their own boundaries, went as far as they could, and praised

+ Read more

TVM 10.9.6 TVM 10.9.8