TVM 10.7.1

The Great Wondrous Lord Filled My Mind.

மாமாயன் என் மனத்தில் நிறைந்தான்

3849 செங்சொற்கவிகாள்! உயிர்காத்தாட்செய்மின் திருமாலிருஞ்சோலை *
வஞ்சக்கள்வன்மாமாயன் மாயக்கவியாய்வந்து * என்
நெஞ்சுமுயிருமுள்கலந்து நின்றாரறியாவண்ணம் * என்
நெஞ்சுமுயிருமவையுண்டு தானேயாகிநிறைந்தானே. (2)

3849 ## cĕñcŏl kavikāl̤ uyir kāttu āṭcĕymmiṉ * tirumāliruñcolai *
vañcak kal̤vaṉ mā māyaṉ * māyak kaviyāy vantu ** ĕṉ
nĕñcum uyirum ul̤ kalantu * niṉṟār aṟiyāvaṇṇam * ĕṉ
nĕñcum uyirum avai uṇṭu * tāṉe āki niṟaintāṉe (1)

Ragam

Dhanyāsi / தன்யாசி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Divya Desam

Thirumālirum Solai

Simple Translation

3849. Beware, poets, as you weave your sweet and chaste songs, for attention is key lest you falter. The Lord of Tirumāliruñcōlai is mysterious, adept in deception and stealth. He seemingly grasped onto me to sing these songs, yet clandestinely dissolved into my heart and soul, consuming them entirely. Thus displacing me, He attained His complete stature.

Explanatory Notes

(i) Poets, sweet and chaste: Poets composing songs in elegant diction, abounding in choice words, pregnant with meaning, are said to be sweet and if they also happen to be selfless singers of the Lord’s glory, they are chaste indeed. This combined appellation would, however, cover only a few poets of the eminence of the first three Āzhvārs (Poikai, Pēy and Pūtattāḻvār).

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

செஞ்சொல் — செவ்விய சொற்களை உடைய; கவிகாள்! — கவிகளே!; உயிர் — உங்கள் உயிரை; காத்து — காத்துக் கொண்டு; ஆட்செய்மின் — கவி பாடுங்கள்; திருமாலிருஞ்சோலை — திருமாலிருஞ்சோலை; மலையில் இருப்பவன் — மலையில் இருப்பவன்; வஞ்சக் கள்வன் — வஞ்சனையும் களவும்; மா மாயன் — மாயமுமே வடிவெடுத்த பெருமான்; மாயக் கவியாய் — மாயக் கவியாய்; வந்து என் — வந்து என்; நெஞ்சும் உயிரும் உள் — நெஞ்சுள்ளும் உயிருள்ளும்; கலந்து நின்றார் — கலந்து நின்றார்; அறியா வண்ணம் — திருமகளும் அறியாதபடி; அவை என் நெஞ்சும் — அந்த என் நெஞ்சையும்; உயிரும் உண்டு — உயிரையும் விழுங்கி; தானே ஆகி — தானே ஆகி பெரும் பேறு பெற்றவனாக; நிறைந்தானே — நிறைந்து விட்டான்

mā māyan — one who has very amaśing form, qualities etc (to attract others); māyak kaviyāy — one who remains with mischievous acts to make me sing poems; vandhu — arriving at (where we are, with determination); en nenjul̤l̤um — in my heart; uyir ul̤l̤um — in self; kalandhu — mixing seamlessly; ninṛār — even lakshmi et al who remain with him; aṛiyā vaṇṇam — without the knowledge; avai — those; nenjum — my heart; uyirum — self [āthmā]; uṇdu — consumed; thānĕ āgi — becoming the exclusive enjoyer; niṛaindhān — became avāptha samastha kāma (one who has no unfulfilled desire);; sem — having honesty (without any expectation); sol — with words; kavigāl̤ — ŏh all of you who can sing poems!; uyir kāththu — protecting (from his hand, your) selves and belongings from being stolen; ātcheymmin — try to serve with your [faculty of] speech.; ennai — me; muṝum — in all ways

Detailed Explanation

This pāśuram is the first of its chapter, wherein Śrī Nammāzhvār, having been fully consumed by the grace of Sriman Nārāyaṇa, finds himself overwhelmed by the ocean of His divine qualities. Emperumān, declares the Āzhvār, entered his heart with the stated purpose of making him sing the divine hymns of the Thiruvāymozhi. Yet, witnessing the sheer depth of the Lord's

+ Read more

TVM 10.7.2