TVM 10.6.7

The Fragrance of Sacred Tulasī Wafts from the Holy Feet of the Lord of Vāṭṭāṟu.

வாட்டாற்றான் திருவடிகளில் திருத்துழாய் மணம் வீசும்

3844 குரைகழல்கள்குறுகினம் நம்கோவிந்தன் குடிகொண்டான் *
திரைகுழுவுகடல்புடைசூழ் தென்னாட்டுத்திலதமன்ன *
வரைகுழுவும்மணிமாட வாட்டாற்றான்மலரடிமேல் *
விரைகுழுவும்நறுந்துளவம் மெய்ந்நின்றுகமழுமே.

3844 kurai kazhalkal̤ kuṟukiṉam * nam kovintaṉ kuṭikŏṇṭāṉ *
tirai kuzhuvu kaṭal puṭai cūzh * tĕṉ nāṭṭut tilatam aṉṉa **
varai kuzhuvu maṇi māṭa * vāṭṭāṟṟāṉ malar aṭimel *
virai kuzhuvu naṟum tul̤avam * mĕynniṉṟu kamazhume (7)

Ragam

Nādhanāmakriya / நாதநாமக்ரியை

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Divya Desam

Thiru Vattāru

Simple Translation

3844. I have attained the valorous feet of Kovintaṉ, Who resides within me. My body exudes the sweet aroma of the tuḷaci with its intense fragrance from the lotus feet of the Lord in Tiruvāṭṭāṟu, the crest jewel of the South, surrounded by the sea with its countless swelling waves and tall castles.

Explanatory Notes

In the preceding song, the Āzhvār said that he had attained the Lord’s valorous feet and now he repeats it authoritatively, adducing the evidence to prove his statement. The Āzhvār’s body smells sweet, exuding the fragrance of tuḻaci and this would be possible only if he came in close contact with the Lord at whose lotus feet there is the tuḻaci, with its profusion of

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

குரை கழல்கள் — வீரக் கழல்களை; குறுகினம் — நாம் அடையப் பெற்றோம்; கோவிந்தன் — கோவிந்தன்; நம் குடி — நம்மையே தனக்கு குடியிருப்பாக; கொண்டான் — கொண்டான்; திரை குழுவு — அலைகள் திரளத் திரண்ட; கடல் — கடலாலே; புடை சூழ் — புடை சூழந்த; தென் நாட்டு — தென் நாட்டுக்கு; திலதம் அன்ன — திலகம் போன்ற; வரை குழுவு — மலைகள் திரளாக இருந்தது போன்ற; மணி மாட — மணி மாடங்களை உடைய; வாட்டாற்றான் — திருவாட்டாற்றிலே இருப்பவனின்; மலர் அடி மேல் — திருவடிகள் மேல்; விரை குழுவு — பரிமளம் திரண்டு; நறும் துளவம் — கமழ்கிற துளசியை; மெய்ந்நின்று — என் சரீரத்திலே அணியும்; கமழுமே — பேற்றை நான் பெற்றேன்

kuṛuginam — we got to reach;; nam — obedient towards us; gŏvindhan — krishṇa; kudi — as his residence; koṇdān — accepted;; thirai — waves; kuzhuvu — well gathered; kadal — by ocean; pudai — in close proximity; sūzh — surrounded; thennādu — for southern region; thiladham anna — like thilakam (decoration on forehead); varai kuzhuvu — resembling plenty of mountains; maṇi mādam — having gem-studded mansions; vāttāṝān — one who is mercifully residing in thiruvāttāṛu, his; malar adi mĕl — on the divine feet which are ultimately enjoyable like blossomed lotus; virai — flower buds; kuzhuvu — well gathered; naṛum thul̤abam — nicely smelling thiruththuzhāy (thul̤asi); mey ninṛu — remaining firmly on my body; kamazhum — fragrance is emanating.; mey ninṛu — remaining fully on the divine form; kamazh thul̤avam — thiruththuzhāy which is spreading the fragrance, its

Detailed Explanation

In this seventh pāsuraṁ, when confronted with the question, "How can you be certain that you have truly reached Him?" Nammāzhvār provides an answer not of intellectual reasoning, but of profound, sensory experience. He declares, in essence, "Can you not perceive it? My very body has become imbued with the divine fragrance of the sacred unguents that adorn His person!"

+ Read more

TVM 10.6.6 TVM 10.6.8