TVM 1.7.2

Kaṇṇaṉ is the Medicine that Protects Us Always.

கண்ணனே நம்மை எந்நாளும் காக்கும் மருந்து

2858 வைப்பாம்மருந்தாம் அடியரை * வல்வினைத்
துப்பாம்புலனைந்தும் துஞ்சக்கொடானவன் *
எப்பால்யவர்க்கும் நலத்தாலுயர்ந்துயர்ந்து *
அப்பாலவன் எங்களாயர்கொழுந்தே.

TVM.1.7.2

2858 vaippu ām maruntu ām * aṭiyarai * valviṉait
tuppu ām pulaṉ aintum * tuñcakkŏṭāṉ avaṉ **
ĕppāl ĕvarkkum * nalattāl uyarntu uyarntu *
appālavaṉ * ĕṅkal̤ āyar kŏzhunte (2)

Ragam

Madhyamāvati / மத்யமாவதி

Thalam

Aḍa / அட

Bhavam

Self

Simple Translation

2858. The Lord is, unto His devotees, the treasure fine And the unfailing drug; unto the senses five He shan’t make them succumb; of towering bliss, He’s above one and all, in all places, Beyond speech and thought and yet He’s (our Gopāla), the shepherd chief!

Explanatory Notes

Having decried and detested, in the preceding stanza, the ‘Kevalas’ seeking from the gracious Lord the inferior stature of Kaivalya, the Āzhvār now depicts the Lord in relation to those who seek Him as the goal, to the exclusion of everything else. Towering above all, beyond speech and comprehension, He still condescended to come down here as Gopālakṛṣṇa, of amazing simplicity.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

அடியரை — தன் அடியாரை; வல்வினை — கொடிய கருமங்களை; துப்பு ஆம் — செய்யத் தூண்டுகிற வழியில் இருக்கும்; புலன் ஐந்தும் — புலன் ஐந்திலும் அகப்பட்டு; துஞ்சகொடான் — வருந்தும்படி அவர்களை விடாதவனும்; வைப்பு ஆம் — அவர்களுக்கு நிதி போன்றவனும்; மருந்து ஆம் — மருந்தும் ஆவான்; அவன் — அந்த எம்பெருமான்; எப்பால் அவன் — மனுஷ்யானந்தம் முதல் பிரமானந்தம் வரை; எவர்க்கும் — எவ்விடத்திலுமுள்ள எல்லா சேதநர்க்கும்; நலத்தால் — ஆனந்த குணத்தினால்; உயர்ந்து உயர்ந்து — மிகவும் உயர்ந்து; அப்பால் — வாக்குக்கும் மனத்துக்கும் எட்டாதவனும்; எங்கள் — எங்கள்; ஆயர் கொழுந்தே — ஆயர் குலத் தலைவனும் அவனே

adiyarai — (bhagavān-s distinctive) sĕshabhūthar (servitors); val — popular; vinai — karmas; thuppām — capable; pulan aindhum — senses (which control); thunjak kodān — one who does not let them perish; vaippām — being the wealth (that is their purushārththam [goal]); marundhām — medicine (that is the means to remove the obstacles to accomplish that goal); eppāl — all places (starting from ānandham of humans up to brahmā); evarkkum — all chĕthanas (jīvāthmās); nalaththāl — bliss; uyarndhu uyarndhu — in large quantity; appāl avan — unreachable (for the words and mind); engal̤ — being for us (who are fully for him) alone; āyar — (ignorant) cow-herd clan; kozhundhu — leader

Detailed Explanation

In this second pāśuram of the chapter, having previously censured the kevalar who approach Śrīman Nārāyaṇa only to fulfill their own goal of self-enjoyment and then depart, Śrī Nammāzhvār now mercifully elucidates the supremely affectionate disposition of Emperumān towards His ananyaprayojanar—those fully surrendered souls who have accepted His divine feet as the

+ Read more

TVM 1.7.1 TVM 1.7.3