TVM 1.5.3

Tirumāl is the One Who is the Mother for All Souls.

எல்லாவுயிர்க்கும் தாயாக இருப்பவன் திருமாலே

2837 மாயோனிகளாய்நடைகற்ற வானோர்பலரும்முனிவரும் *
நீயோனிகளைப்படையென்று நிறைநான்முகனைப் படைத்தவன் *
சேயோனெல்லாவறிவுக்கும் திசைகளெல்லாம்திருவடியால்
தாயோன் * எல்லாவெவ்வுயிர்க்கும்தாயோன் தானோருருவனே.

TVM.1.5.3

2837 mā yoṉikal̤āy naṭai kaṟṟa * vāṉor palarum muṉivarum *
nī yoṉikal̤aip paṭai ĕṉṟu * niṟai nāṉmukaṉaip paṭaittavaṉ **
ceyoṉ ĕllā aṟivukkum * ticaikal̤ ĕllām tiruvaṭiyāl
tāyoṉ * ĕllā ĕv uyirkkum tāyoṉ * tāṉ or uruvaṉe (3)

Ragam

Kalyāṇi / கல்யாணி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Simple Translation

2837. He who created the profound Nāṉmukaṉ (Brahmā) and bade him create The exalted Vānōr (Devas), Sages and several others. He who is beyond comprehension, whose lovely feet Spanned the worlds, who unto all is like a Mother, Is our unique Lord (as approachable as He is great).

Explanatory Notes

Finding the Āzhvār in a state of unparalleled humility, shrinking back, the Lord draws his attention to the other mellowing aspect, namely, His loving approachability. Did He not span the entire universe with utter impartiality and set His tender feet over hill and dale, and one and all, without distinction of high and low? Contemplating this episode, the Āzhvār got into

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

மா — பெருமையுள்ள; யோனிகளாய் — பிறப்பையுடையவர்களாய்; நடை — ஸ்ருஷ்டி ஸ்திதி லயம் ஆகியவைகளை; கற்ற — அறிந்திருக்கிறவர்களாய்; வானோர் பலரும் — பலவகைப்பட்ட தேவர்களும்; முனிவரும் — முனிவர்களுமாகிய; யோனிகளை — உயிரினங்களை; நீ படை என்று — நீ படை என்று; நிறை நான்முகனை — ஞான சக்திகள் நிறைந்த பிரமனை; படைத்தவன் — படைத்த எம்பெருமான்; எல்லா அறிவுக்கும் — யாருடைய அறிவிற்கும்; சேயோன் — எட்டாதவன்; திசைகள் எல்லாம் — எல்லா உலகங்களையும்; திருவடியால் தாயோன் — திருவடியினால் அளந்தவன்; எல்லா எவ் வுயிர்க்கும் — எல்லா உயிரினங்களுக்கும்; தாயோன் தான் — தாய் போன்றவனுமான பெருமானின்; ஓர் உருவனே — மேன்மைக்கு எல்லை இல்லாதது போல் எளிமைக்கும் எல்லை இல்லை

māyŏnigal̤āy — having distinguished birth; nadai — suitable actions; kaṝa — learned; palarum — many different; vānŏr — dhĕvathās (celestial beings); munivarum — rishis (sages); yŏnigal̤ai — living beings; nī padai enṛu — saying -you create-; niṛai — having completeness (in gyānām (knowledge) etc-, that is required for vyashti srushti (variegated creation)); nānmuganai — chathur muka brahmā; padaiththavan — one who created; ellā aṛivukkum — the knowledge of all jīvāthmās starting with brahmā; sĕyŏn — having greatness which is beyond the reach of; thisaigal̤ ellām — all worlds indicated by dhik (directions); thiruvadiyāl — with the tender divine feet; thāyŏn — who touched; ellā evvuyirkkum — all beings of different species; thāyŏn — having motherly affection; thān — him (bhagavān); ŏr uruvanĕ — his qualities are so enjoyable!

Detailed Explanation

In the preceding pāsurams, Śrī Nammāzhvār, overwhelmed by the sense of his own unworthiness, declared a profound spiritual inadequacy. He first lamented his mistake in even thinking of, speaking about, and becoming depleted in the service of the Supreme Lord. He then progressed to an even deeper state of humility, decrying the very act of stating his mistake as yet another

+ Read more

TVM 1.5.2 TVM 1.5.4