"minnu mā mazhai" – O One who resembles the form of a rain-laden cloud, resplendent with lightning, thunder, and casting rainbows! This verse speaks of how, like a cloud that nourishes a parched paddy field, upon hearing the desperate plea of the āzhvār who cried out "adi nāyēn ninaindhittēnē", Emperumān, with eyes full of solace, approached him and revealed Himself,
அவதாரிகை –
நிகமத்தில் – ஸ்வ லாபத்தை சொல்லா நின்று கொண்டு இப் பிரபந்தத்தை அத்யவசித்தவர்கள் உடைய சாம்சாரிகமான சகல துக்கங்களையும் தாங்களே முதலரிய வல்லார் – என்கிறார் –
(“பன்னிய நூல் தமிழ் மாலை வல்லார் தொல்லைப் பழ வினையை முதலரிய வல்லார் தாமே“ என்று பயனுரைக்கும் முகத்தால் அப்படிப்பட்ட பேற்றைத் தாம் பெற்று மகிழ்ந்தமை தொனிப்பிக்கப்பட்டதாகும்.)
—————————————————
மின்னு மா