TCV 64

You Reside Within My Mind

என் மனத்தில்தான் நீ வாழ்கிறாய்

815 நின்றதெந்தையூரகத்து இருந்ததெந்தைபாடகத்து *
அன்றுவெஃக ணைக்கிடந்தது என்னிலாதமுன்னெலாம் *
அன்றுநான்பிறந்திலேன் பிறந்தபின்மறந்திலேன் *
நின்றதும்இருந்ததும் கிடந்ததும்என்நெஞ்சுளே.

TCV.64

815 niṉṟatu ĕntai ūrakattu * iruntatu ĕntai pāṭakattu *
aṉṟu vĕḵkaṇaik kiṭantatu * ĕṉ ilāta muṉṉĕlām **
aṉṟu nāṉ piṟantileṉ * piṟanta piṉ maṟantileṉ *
niṉṟatum iruntatum * kiṭantatum ĕṉ nĕñcul̤e (64)

Ragam

Kalyāṇi / கல்யாணி

Thalam

Jambai / ஜம்பை

Bhavam

Self

Divya Desam

Thirup Pādagam, Thiru Ooragam, Thiru Vekkā

Simple Translation

815. O father, you are stand in Thiruvuragam, in Padagam you are seated and you recline in Thiruvekka. When you took those forms, I was not born, and since I was born I have not forgotten any of your forms because you really stand, sit and rest in my heart.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

எந்தை — எம்பெருமான்; ஊரகத்து — திருவூரகத்திலே; நின்றது — நின்றதும்; எந்தை பாடகத்து — திருப்பாடகத்திலே; இருந்தது — வீற்றிருந்ததும்; அன்று வெஃகணைக் — திருவெஃகாவில்; கிடந்தது — சயனித்திருந்ததும்; என் இலாத — நான் பிறப்பதற்கு; முன்னெலாம் — முன்பு; அன்று நான் — அன்று நான்; பிறந்திலேன் — ஞானம் பெற்றிருக்கவில்லை; பிறந்த பின் — அறிவு பெற்ற பின்பு; மறந்திலேன் — எம்பெருமானை நான் மறக்கவில்லை; நின்றதும் இருந்ததும் — நின்றதும் இருந்ததும்; கிடந்ததும் — கிடந்ததுமான எல்லாச் செயல்களையும்; என் நெஞ்சுள்ளே! — எனக்கு அருளினான்

muṉṉĕlām — before; ĕṉ ilāta — I was born; ĕntai — the Lord; niṉṟatu — stood in; ūrakattu — Thiru Ooragam; iruntatu — He was seated; ĕntai pāṭakattu — in Thiruppaadagam; kiṭantatu — and He reclined; aṉṟu vĕḵkaṇaik — in Thiruvekka; piṟantileṉ — I had not attained the wisdom; aṉṟu nāṉ — at that time; piṟanta piṉ — after gaining knowledge; maṟantileṉ — I have not forgotten the Lord; ĕṉ nĕñcul̤l̤e! — and remain in my heart; niṉṟatum iruntatum — His standing, sitting; kiṭantatum — and reclining forms

Detailed Explanation

Avathārikai (Introduction)

In this profound pāśuram, the Āzhvār reflects upon the supreme simplicity (saulabhya) of Emperumān, a quality he had just savored in the preceding verse. He reveals that Sriman Nārāyaṇa, in His infinite and unsolicited compassion, first established Himself in sacred abodes such as tiru ūragam with the singular purpose of awakening

+ Read more

TCV 63 TCV 65