TCV 113

O Heart! Think Only of the Lord of Auspicious Qualities.

நெஞ்சே! நலன்கொள் மாலையே எண்ணு

864 சலங்கலந்தசெஞ்சடைக் கறுத்தகண்டன், வெண்தலை *
புலன்கலங்கவுண்டபாதகத்தன் வன்துயர்கெட *
அலங்கல்மார்வில்வாசநீர் கொடுத்தவன், அடுத்தசீர் *
நலங்கொள்மாலைநண்ணும்வண்ணம் எண்ணுவாழி நெஞ்சமே!

TCV.113

864 calam kalanta cĕñcaṭaik * kaṟutta kaṇṭaṉ vĕṇtalai *
pulaṉ kalaṅka uṇṭa pātakattaṉ * vaṉ tuyar kĕṭa **
alaṅkal mārvil vāca nīr * kŏṭuttavaṉ aṭutta cīr *
nalaṅkŏl̤ mālai naṇṇum vaṇṇam * ĕṇṇu vāzhi nĕñcame (113)

Ragam

Mohana / மோஹன

Thalam

Jambai / ஜம்பை

Bhavam

Self

Divya Desam

Paramapadam

Simple Translation

864. When Nanmuhan cursed dark-necked Shivā in whose matted hair the Ganges flows and Nanmuhan’s skull was stuck to Shivā’s palm, our god whose chest is adorned with a fragrant garland gave his blood and made Nanmuhan’s skull fall away. O heart, think of the god’s thulasi garland and worship him so that you will reach his Vaikuntam.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

நெஞ்சமே — என்மனமே; சலம் கலந்த — கங்கை நீரோடு கூடின; செஞ்சடை — சிவந்த ஜடையையுடைவனும்; கருத்த — விஷத்தினால் நீல நிறமான; கண்டன் — கழுத்தையுடையனும்; வெண் — பிரம்ம சிரஸின் வெளுத்த; தலை — கபாலத்திலே; புலன் — புலன்கள்; கலங்க — கலங்கும்படி உணவு உண்ட; பாதகத்தன் — பாபத்தையுடைய சிவனின்; வன் துயர் கெட — வலிய துக்கமானது தீரும்படி; அலங்கல் — திருத்துழாய் மாலையையணிந்த; மார்வில் — மார்பிலிருந்து; வாச நீர் — மணம் மிக்க தீர்த்தத்தை; கொடுத்தவன் — கொடுத்து காப்பாற்றின; அடுத்த சீர் — கல்யாண; நலங்கொள் — குணங்களுடன் கூடின; மாலை — திருமாலை; நண்ணும் — அணுகும் வழியாகிற; வண்ணம் — அவனது திருவருளையே; எண்ணு வாழி — நினைத்து நீ வாழ வேண்டும்

nĕñcame — o my heart; pātakattaṉ — for the sin-bearing Shiva; kaṇṭaṉ — who possesses neck; karutta — that turned blue from poison; cĕñcaṭai — with reddish matted hair; calam kalanta — that contain Ganga water; kalaṅka — who ate food; vĕṇ — from Brahma’s white; talai — skull; pulaṉ — that disturbed the senses; vaṉ tuyar kĕṭa — to relieve his sorrow; mālai — the Lord with; aṭutta cīr — noble; nalaṅkŏl̤ — divine qualities; mārvil — with chest; alaṅkal — adorned with sacred tulsi garland; kŏṭuttavaṉ — He gave; vāca nīr — fragrant holy water; vaṇṇam — His divine grace alone; naṇṇum — is the path that leads to Him; ĕṇṇu vāḻi — you must live by remebering that

Detailed Explanation

avatārikai (Introduction)

In the preceding pāśuram, the Āzhvār had expressed a profound longing, imploring his own heart to surrender at the divine feet of Emperumān and to offer ceaseless praise until the ultimate bliss of eternal servitude (kainkarya bhōgam) was attained. In response to this plea, the Āzhvār's heart raised a doubt, reasoning, "This sublime

+ Read more

TCV 112 TCV 114