RNA 7

Because I Sing of Rāmāṉuja, Henceforth, There is No Sorrow for Me

இராமானுசனைப் பாடுவதால் இனி எனக்கு வருத்தமில்லை

3899 ## மொழியைக்கடக்கும் பெரும்புகழான் * வஞ்சமுக்குறும்பாம்
குழியைக் கடக்கும் நம்கூரத்தாழ்வான்சரண்கூடியபின் *
பழியைக்கடத்துமிராமானுசன்புகழ்பாடி அல்லா
வழியைக்கடத்தல் * எனக்குஇனியாதும்வருத்தமன்றே. (2)

3899 ## mŏzhiyaik kaṭakkum pĕrum pukazhāṉ * vañca mukkuṟumpu ām
kuzhiyaik kaṭakkum * nam kūrattāzhvāṉ caraṇ kūṭiyapiṉ **
pazhiyaik kaṭattum irāmānucaṉ pukazh pāṭi * allā
vazhiyaik kaṭattal * ĕṉakku iṉiyātum varuttam aṉṟe (7)

Ragam

Biyāgadai / பியாகடை

Thalam

Jambai / ஜம்பை

Bhavam

Self

Simple Translation

3899. No one can measure the fame of Kurathāzvān who has crossed the 3 pits (pride of born in great clan, knowledge and conduct) and is above everything. I have approached his feet and am without worry. I sing the fame of my lord and have escaped the bad paths of life through the grace of our Rāmānujā.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

மொழியை — சொற்களைக்கொண்டு; கடக்கும் — வர்ணிக்கமுடியாத; பெரும்புகழான் — பெரும்புகழுடையவரும்; வஞ்ச — கல்வி செல்வம் குலம் என்னும்; முக்குறும்பு ஆம் — மூன்று செருக்குகளான; குழியை — குழியை; கடக்கும் — கடந்தவரும்; நம் — நமக்கு நாதனுமான; கூரத்தாழ்வான் — கூரத்தாழ்வானின்; சரண் — திருவடிகளை சரண்; கூடியபின் — அடைந்த பின்; பழியைக் கடத்தும் — வினைகளை நீக்கும்; இராமாநுசன் — இராமாநுசன்; புகழ் பாடி — புகழ் பாடி; அல்லா — ஆத்மாவுக்கு விரோதமான தீய; வழியை — வழிகளிலிருந்து; கடத்தல் — வெளியேறிவிட்ட; எனக்கு இனி யாதும் — அடியேனுக்கு இனி எதுவும்; வருத்தம் அன்றே — சிரமமானது அல்ல எளிதே

nam — our owner/nāthan; kūraththāzhvān — kūrāththāzhvān; perum pugazhān — whose great fame/qualities; mozhiyaik kadakkum — cannot be described in words (and by mind),; kadakkum — (and one who has) carefully avoided; mukkuṛumbām kuzhiyai — the three dangerous conceits (a favourable opinion of ones own attributes): abhijana – about being born in a noble ancestry; vidhyā- about being a vidhwān/high education; vruththam – about having good anushtānam (properly following the words of sāsthram and sampradhāyam);; vanjam — which would, each on its own ability, cheat us out of the good place and push us into a corner.; kūdiya pin — after surrendering to; charaṇ — the divine feet (of kūraththāzhvān),; ini — from now on; yādhum varuthtamanṛu — it is not hard at all; enakku — for me; kadaththal — to understand our true nature and avoid; allā vazhiyai — the ways that are not befitting our true nature (feeling independent, dependent on samsāris, keep coming back to be born in this world, etc.),; pādi — (and not hard at all for me) to sing as encouraged by love; pugazh — about the auspicious qualities; irāmānusan — of emperumānār; pazhiyaik kadaththum — who can remove the badness of karmas whose fruits would (otherwise) have to be experienced without fail.; ṣome recite it as kuzhiyaik kadaththum — kūraththāzhvan would help those who are surrendered to him to get out of the conceits.; ṣome recite it as em kūraththāzhvān — (same meaning as num kūraththāzhvān)

Detailed Explanation

An Exposition of Tiruvarangattu Amudanār’s Humility and Resolve

An Introduction Based on the Commentary of Śrī Maṇavāḷa Māmunigaḷ

Upon profound contemplation of the sacred task before him, Tiruvarangattu Amudanār became overwhelmed by a sense of his own unworthiness to compose this glorious prabandham. He perceived a vast gulf between the boundless glories

+ Read more

RNA 6 RNA 8