RNA 51

Rāmāṉuja Incarnated to Enslave Me in His Service

என்னை ஆட்கொள்ளவே இராமானுசன் அவதரித்தான்

3943 அடியைத்தொடர்ந்தெழுமைவர்கட்காய் * அன்று பாரதப்போர்
முடியப்பரிநெடுந்தேர்விடுங்கோனை முழுதுணர்ந்த
அடியர்க்கமுதமிராமானுசன் என்னையாளவந்து இப்
படியிற்பிறந்தது * மற்றில்லைகாரணம்பார்த்திடிலே.

3943 aṭiyait tŏṭarntu ĕzhum aivarkaṭkāy * aṉṟu pāratap por
muṭiyap * pari nĕṭun ter viṭum koṉai ** muzhutu uṇarnta
aṭiyarkku amutam irāmānucaṉ ĕṉṉai āl̤a vantu * ip
paṭiyil piṟantatu * maṟṟu illai kāraṇam pārttiṭile (51)

Ragam

Ārabi / ஆரபி

Thalam

Jambai / ஜம்பை

Bhavam

Self

Simple Translation

3943. Our lord, the king who fought for the Pāndavās in the Bhārathā war and drove the chariot for Arjunā, nectar for his devotees, was born as Rāmānujā. If I try to find the reason for his birth, I discover it was only to rule me.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

அன்று — முன்பொருசமயம்; அடியைத் தொடர்ந்து எழும் — தன் திருவடிகளைப் பற்றிய; ஐவர்கட்கு ஆய் — பஞ்ச பாண்டவர்களுக்காக; பாரதப்போர் — பாரதப்போரில்; முடியப் — துரியோதநாதிகள் மாளும்படியாக; பரி நெடுந் தேர் — குதிரை பூட்டின பெரிய தேரை; விடும் கோனை — நடத்தின எம்பெருமானை; முழுது உணர்ந்த — முழுதுமாக அறிந்து கொண்ட; அடியர்க்கு — அடியவர்களுக்கு; அமுதம் — அமுதம் போன்ற; இராமாநுசன் — இராமாநுசன்; இப்படியில் — இப்பூமியில் வந்து; பிறந்தது — பிறந்தது; என்னை — அடியேனை; ஆள வந்து — ஆட்கொள்ளவே தான்; மற்று இல்லை — இது தவிர; காரணம் பார்த்திடிலே — வேறு ஒரு காரணமில்லை

adiyaith thodarndhu — ās said in krishṇāṣrayā: krishṇa balā: krishṇa nāthāṣcha pāṇdavā: [mahābhāratham] (they have surrendered to kaṇṇān, are having kaṇṇan as their strength, and they consider kaṇṇan as their protector), they follow krishṇans divine feet,; ezhum — and be proud; aivargatkā — for such pancha pāṇdavas; anṛu — on that day when they did not have any help than ḥimself,; bhārathap pŏr — in the war of bhāratham,; mudiya — ended the side of the opposing ones;; thĕr vidum — (ḥe) drove the chariot; nedum — that is tall and; pari — tied with horses,; kŏnai — that is the sarvĕṣvaran;; muzhudhu — all his qualities starting with ones like partiality towards ḥis devotees, subservient to ḥis devotees, removal of enemies of ḥis devotees, etc.,; uṇarndha — are known; adiyarkku — to the devotees who have lost to each of such nature of emperumān and as if have agreed to their subservience to ḥim in writing, for such devotees –; amudham — he is an enjoyable one; iraāmānusan — that is emperumānār;; ippadiyil — in this earth,; vandhu piṛandhadhu — (his) coming and incarnating; ennai āl̤a — is for ruling me;; maṝuk kāraṇam illai — there is no other reason,; pārththidil — if analysed.; ezhum — that is, the pious arrogance of thinking that they are of higher state, that we have surrendered to krishṇan.

Detailed Explanation

Introduction by the Pūrvācāryas

As divined by Śrī Maṇavāḷa Māmunigaḷ:

Tirumalai Āzhvār, known as Amudhanār, declares with profound conviction that there exists no reason for the glorious incarnation of Śrī Rāmānuja, our revered Emperumānār, other than his boundless grace in condescending to accept this humble servant as his own.

*As elaborated by Śrī Piḷḷailōkam

+ Read more

RNA 50 RNA 52