RNA 27

O Rāmāṉuja! What Munificence is Yours!

இராமானுச! நின் வள்ளல் தன்மை என்னே!

3919 கொள்ளக்குறைவற்றிலங்கி * கொழுந்துவிட்டோங்கியவுன்
வள்ளல்தனத்தினால் வல்வினையேன்மனம்நீபுகுந்தாய் *
வெள்ளைச்சுடர்விடுமுன்பெருமேன்மைக்கிழுக்கிதென்று
தள்ளுற்றிரங்கும் * இராமானுச! என்தனிநெஞ்சமே.

3919 kŏl̤l̤ak kuṟaivu aṟṟu ilaṅki * kŏzhuntu viṭṭu oṅkiya uṉ
val̤l̤al taṉattiṉāl * valviṉaiyeṉ maṉam nī pukuntāy **
vĕl̤l̤aic cuṭar viṭum uṉ pĕru meṉmaikku izhukku itu ĕṉṟu *
tal̤l̤uṟṟu iraṅkum * irāmānuca ĕṉ taṉi nĕñcame (27)

Ragam

Shankarābharaṇa / சங்கராபரண

Thalam

Jambai / ஜம்பை

Bhavam

Self

Simple Translation

3919. Generously, you give your grace unceasingly to your devotees. Even though I have done much karmā, you entered the heart of me, your slave. My heart suffers thinking I am not worthy for you, the shining light, to enter it. O Rāmānujā, my poor heart is yours.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

இராமாநுச! — இராமாநுசரே!; கொள்ள — கொடுக்கக் கொடுக்க; குறைவு அற்று இலங்கி — குறையாமல் விளங்கி; கொழுந்து விட்டு — கொழுந்து விட்டு; ஓங்கிய — ஓங்கி வளர்ந்திருப்பதான; உன் வள்ளல் — உமது ஔதார்ய; தனத்தினால் — குணத்தாலே; வல்வினையேன் — பாபியான அடியேனுடைய; மனம் — கொடிய மனதிலே; நீ புகுந்தாய் — வந்து புகுந்தீர்; இது — புகுந்த இது; வெள்ளை — பரிசுத்தமாய்; சுடர்விடும் — புனிதமாய் விளங்கும்; உன் பெருமேன்மைக்கு — உம் பெரும் மேன்மை குணத்திற்கு; இழுக்கு என்று — பேரிழுக்கு என்று; என் தனி நெஞ்சம் — என் துணையற்ற நெஞ்சு; தள்ளுற்று இரங்கும் — தளர்ந்து ஈடுபடா நின்றது

irāmānusa — ŏh udaiyavar!; kol̤l̤a — what one prays for (from you), they could get all that,; kuṛaivu aṝu — it is being so without any shortcomings; ilangi — it becomes bright when you bestow based on it; kozhundhu vittu — and it becomes more and more shining and strong; ŏngiya — and it has grown that way,; un val̤l̤al thanaththināl — what it is, is- the generosity of your highness;; manam — in the mind; val vinaiyĕn — of me who is a great sinner,; nee pugundhāy — you had come in without considering the greatness of your highness.; izhukku idhu enṛu — this (your coming in to my mind) is a black mark; un peru mĕnmaikku — for your infinite greatness,; chudar vidum — which is glowingly; vel̤l̤ai — pristine;; irangum — so thinks; en thani nenjam — my lonely mind; thal̤l̤uṝu — and it feels downtrodden / terrible about this.

Detailed Explanation

Introduction by Śrī MaNavāzha MāmunigaL

As Śrī Amudhanār cultivated this profound affinity for the devotees who exclusively worship Emperumānār, a most wondrous event transpired: Emperumānār himself mercifully entered and occupied the mind of Amudhanār at all times. Far from rejoicing, however, Amudhanār is overcome with anguish at this. He laments, expressing

+ Read more

RNA 26 RNA 28