PT 6.10.3

The Sacred Name of the One Who Ate Butter is "Namo Nārāyaṇa"

வெண்ணெயுண்டான் திருநாமம் நமோநாராயணம்

1540 பூணாதனலும்தறுகண்வேழம்மறுக * வளைமருப்பை
பேணான்வாங்கி அமுதம்கொண்டபெருமான்திருமார்வன் *
பாணாவண்டுமுரலும்கூந்தல் ஆய்ச்சிதயிர்வெண்ணெய் *
நாணாதுஉண்டான்நாமம்சொல்லில் நமோநாராயணமே.

PT.6.10.3

1540 pūṇātu aṉalum * taṟukaṇ vezham maṟuka * val̤ai maruppai
peṇāṉ vāṅki * amutam kŏṇṭa pĕrumāṉ tiru mārvaṉ **
pāṇā vaṇṭu muralum kūntal * āycci tayir vĕṇṇĕy *
nāṇātu uṇṭāṉ nāmam cŏllil * namo nārāyaṇame-3

Ragam

Kamās / கமாஸ்

Thalam

Tiripuṭai / திரிபுடை

Bhavam

Self

Divya Desam

Thiru naraiyoor, Thiruppārkadal

Simple Translation

1540. He, the Lord of Naraiyur fought the mighty-eyed elephant Kuvalayābeedam and broke its tusks. He churned the milky ocean, took the nectar and gave it to the gods and embraced Lakshmi who came out of the milky ocean. Shameless, he stole and ate the yogurt and butter kept by Yashodā the cowherdess with hair that swarmed with bees. Praise his name and say, “Namo Narāyanāya. ”

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

பூணாது — கட்டுக்கடங்காத; அனலும் — நெருப்பை உமிழும்; தறு கண் — வட்டமான கண்களையுடைய; வேழம் — யானை; மறுக — துயரப்படும்படி; வளை மருப்பை — வளைந்த கொம்புகளை; பேணான் வாங்கி — பறித்தவனும்; அமுதம் கொண்ட — அமுதம் கடைந்தெடுத்த; பெருமான் — பெருமானும்; திருமார்வன் — மஹாலக்ஷ்மியை மார்பிலுடையவனும்; பாணா வண்டு முரலும் — வண்டொலிக்கும்; கூந்தல் — கூந்தலையுடைய; ஆய்ச்சி — ஆய்ச்சி கடைந்த; தயிர் — தயிர்; வெண்ணெய் — வெண்ணெயை; நாணாது — வெட்கமின்றி; உண்டான் — உண்டவனின்; நாமம் — நாமங்களை; சொல்லில் — சொல்வதால் அதுவே; நமோ — நமோ நாராயணா; நாராயணமே — என்னும் மந்திரமாகும்

Detailed Explanation

pūṇātu aṉaluṃ taṟukaṇ...

To cause suffering to the great elephant Kuvalayāpīḍa—which remained unbound by any tethering pole, which breathed consuming fire upon any who dared to restrain it, and which possessed the large, rounded eyes characteristic of its formidable species—the Supreme Lord, Sarveśvara, acted with sublime effortlessness. With complete disregard

+ Read more

PT 6.10.2 PT 6.10.4