PT 5.7.9

Araṅgan is He Who Held the Mountain as an Umbrella

மலையைக் குடையாகப் பிடித்தவன் அரங்கன்

1416 பேயினார்முலையூண்பிள்ளையாய் ஒருகால்
பெருநிலம்விழுங்கி * அதுமிழ்ந்த
வாயனாய்மாலாய்ஆலிலைவளர்ந்து
மணிமுடிவானவர்தமக்குச்
சேயனாய் * அடியேற்குஅணியனாய்வந்து
என்சிந்தையுள்வெந்துயரறுக்கும் *
ஆயனாய்அன்றுகுன்றமொன்றெடுத்தான்
அரங்கமாநகரமர்ந்தானே.

PT.5.7.9

1416 peyiṉār mulai ūṇ pil̤l̤ai āy * ŏrukāl
pĕru nilam vizhuṅki atu umizhnta
vāyaṉ āy * māl āy āl ilai val̤arntu
maṇi muṭi vāṉavar-tamakkuc
ceyaṉ āy ** aṭiyerkku aṇiyaṉ āy vantu * ĕṉ
cintaiyul̤ vĕm tuyar aṟukkum *
āyaṉ āy aṉṟu kuṉṟam ŏṉṟu ĕṭuttāṉ *
-araṅka mā nakar amarntāṉe-9

Ragam

Dhanyāsi / தன்யாசி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Divya Desam

Srirangam

Simple Translation

1416. The lord who drank the milk from the devil Putanā and killed her, the dark-colored god who swallowed all the worlds and spit them out lay on a banyan leaf at the end of the eon. He can’t be reached by the gods in the sky who wear diamond crowns but he is close to me and removes all the troubles in my mind. He, the god of Thiruvarangam, was born as a cowherd child and carried Govardhanā mountain to save the cows and the cowherds.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

பேயினார் — பூதனையென்னும்; முலை — பேய்ச்சியின் பாலை; ஊண் பிள்ளை ஆய் — உண்ட பிள்ளையும்; ஒருகால் — ஒருசமயம்; பெருநிலம் — பிரளயகாலத்தில்; விழுங்கி — பூமியை விழுங்கி பின்பு; அது — அதை; உமிழ்ந்த — உமிழ்ந்த ஸ்ருஷ்டித்த; வாயன் ஆய் — வாயயையுடையவனும்; மால் ஆய் ஆலிலை — ஆலந்தளிரில்; வளர்ந்து — கண் வளர்ந்தவனும்; மணி முடி — மணிமயமான கிரீடமணிந்த; வானவர் தமக்கு — தேவதைகளுக்கு; சேயன் ஆய் — எட்டாதவனும்; அடியேற்கு — அடியேனுக்கு; அணியன் ஆய் வந்து — தானே வந்து; என் சிந்தையுள் — என் சிந்தையுள்; வெம் துயர் — கடும் துக்கங்களை; அறுக்கும் — போக்கினவனும்; அன்று — முன்பொரு காலம்; ஆயனாய் — கண்ணனாய் வந்து; குன்றம் ஒன்று — குன்றமெடுத்து; எடுத்தான் — பசுக்களைக் காத்தவனுமான; அரங்க — பெருமான் திருவரங்கம்; மா நகர் — பெரிய கோயிலில்; அமர்ந்தானே — அமர்ந்தான்

Detailed Explanation

He is the Supreme Lord Sriman Nārāyaṇa, whose divine actions overflow with grace and simplicity. As an infant, exhibiting a divine charade of innocence, He consumed the very life-breath from the poison-laced bosom of the demoness Pūtanā. His is the same sacred mouth that once, in an act of cosmic protection, consumed the vast earth with all its mountains and oceans,

+ Read more

PT 5.7.8 PT 5.7.10