PT 4.5.3

The Abode of Him Who Embraced the Shoulders of Nappiṉṉai

நப்பின்னை தோள்புணர்ந்தவன் தங்கும் இடம்

1290 மாத்தொழில்மடங்கக்செற்று மருதிறநடந்து * வன்தாள்
சேத்தொழில்சிதைத்துப் பின்னைசெவ்வித்தோள் புணர்ந்தஎந்தை *
நாத்தொழில்மறைவல்லார்கள் நயந்துஅறம்பயந்த * வண்கைத்
தீத்தொழில்பயிலும்நாங்கூர்த் திருமணிக்கூடத்தானே.

PT.4.5.3

1290 māt tŏzhil maṭaṅkac cĕṟṟu *
marutu iṟa naṭantu * vaṉ tāl̤
cet tŏzhil citaittup * piṉṉai
cĕvvit tol̤ puṇarnta ĕntai ** -
nāt tŏzhil maṟai vallārkal̤ *
nayantu aṟam payanta vaṇ kait *
tīt tŏzhil payilum nāṅkūrt *
tirumaṇikkūṭattāṉe-3

Ragam

Bilahari / பிலஹரி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Divya Desam

Thirumanik Koodam

Simple Translation

1290. Our father who conquered the Asuran Kesi when he came as a horse, went between two marudu trees and destroyed the Asurans, and fought with seven bulls and married Nappinnai, embracing her beautiful arms, stays in Thirumanikkudam in Nāngur where generous, virtuous Andanars recite the Vedās well and perform fire sacrifices.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

மாத் தொழில் — குதிரை வடிவுகொண்டு வந்த; மடங்கக் செற்று — அஸுரனைக் கொன்று; மருது — மருதமரங்கள்; இற நடந்து — இற்று விழும்படி நடந்து; வன்தாள் — வலிய கால்களையுடைய; சேத் தொழில் — ஏழு ரிஷபங்களை; சிதைத்து — அழித்து; பின்னை — நப்பின்னையின்; செவ்வி தோள் — அழகிய தோள்களை; புணர்ந்த எந்தை — அணைத்த பெருமான்; நாத் தொழில் — நாவுக்கு வியாபாரமான; மறை — வேதங்களைக் கற்ற; வல்லார்கள் — வல்லவர்கள் அவைகளை; நயந்து — மதித்து; அறம்பயந்த — தருமங்களை அனுஷ்டித்தவர்களும்; வண் கை — திடமான கைகளாலே செய்யப்படும்; தீத் தொழில் — அக்நி காரியங்களை; பயிலும் — இடை விடாது செய்யும் வைதிகர்கள் வாழும்; நாங்கூர் — திருநாங்கூரின்; திருமணிக்கூடத் தானே — திருமணிக்கூடத்தில் உள்ளான்

mā — kĕṣi, the demon-s; thozhil — act; madanga — to be controlled; seṝu — killed; marudhu — marudha trees; iṛa — to break; nadandhu — crawled in between those; van — strong; thāl̤ — having feet; sĕ — bulls; thozhil — act; sidhaiththu — destroyed; pinnai — nappinnaip pirātti-s; sevvi — beautiful; thŏl̤ — with shoulders; puṇarndha — one who embraced; endhai — my lord; nā thozhil — the act of the tongue, adhyayanam (learning/reciting) which was done; maṛai — vĕdhams; vallārgal̤ — brāhmaṇas who can handle; nayandhu — eagerly; dharmaththai — conducted; vaṇ — generous; kai — with the hands; thī thozhil — fire rituals; payilum — conducting; nāngūr — present in thirunāngūr; thirumaṇik kūdaththān — is mercifully present in thirumaṇik kūdam.

Detailed Explanation

Our Divine Lord, Sriman Nārāyaṇa, is He who vanquished the demon Keśī, thereby bringing his malevolent deeds under control. He is the very same Lord who, as a crawling infant, moved between the two formidable marudha trees, shattering them to bestow His grace. With divine ease, He destroyed the ferocious might of the seven bulls with their powerful hooves, all to win

+ Read more

PT 4.5.2 PT 4.5.4