PT 2.7.9

My Daughter's Form Has Changed Due to Thoughts of You

உனது நினைவால் என் மகளின் உருவம் மாறியது

1116 பொன்குலாம்பயலை பூத்தனமென்தோள்
பொருகயற்கண்துயில்மறந்தாள் *
அன்பினால்உன்மேல் ஆதரம்பெரிது
இவ்வணங்கினுக்குஉற்றநோய்அறியேன் *
மின்குலாமருங்குல்சுருங்கமேல்நெருங்கி
வீங்கியவனமுலையாளுக்கு *
என்கொலாம்? குறிப்பில் என்நினைந்திருந்தாய்?
இடவெந்தைஎந்தைபிரானே!

PT.2.7.9

1116 pŏṉ kulām payalai pūttaṉa mĕṉ tol̤ * pŏru kayal kaṇ tuyil maṟantāl̤ *
aṉpiṉāl uṉmel ātaram pĕritu * iv aṇaṅkiṉukku uṟṟa noy aṟiyeṉ *
miṉ kulām maruṅkul curuṅka mel nĕruṅki * vīṅkiya vaṉa mulaiyāl̤ukku *
ĕṉkŏl ām? kuṟippil ĕṉ niṉaintu iruntāy? * iṭavĕntai ĕntai pirāṉe 9

Ragam

Sāveri / ஸாவேரி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Mother

Divya Desam

Thiru Eda Vendhai

Simple Translation

1116. Her soft shoulders, once golden, now wear the pale hue of longing. Her eyes, like darting fish, know no sleep. Love for You swells within her—a desire so vast, I cannot fathom the illness that grips her. Her slender waist, like a flash of lightning, shrinks in grief. Above it, her chest press together in distress. What will become of this girl, so stricken? O Lord of Thiruvidavendhai, my beloved master—what are You thinking? Speak a word, I beg You.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

மென் தோள் — மென்மையான தோள்கள்; பொன் குலாம் — பொன்னிறமான; பயலை பூத்தன — பசலை பூத்தன; பொரு கயல் — சண்டையிடும் கயல் மீன்கள் போன்ற; கண் — கண்களையுடைய இவள்; துயில் மறந்தாள் — தூக்கத்தை மறந்துவிட்டாள்; அன்பினால் உன் மேல் — உன் விஷயத்தில் காதலானது; ஆதரம் பெரிது — அதிகமாகப் பெருகுகிறது; இவ் அணங்கினுக்கு — இப்பெண்ணுக்கு உண்டான; உற்ற நோய் அறியேன் — வியாதியை அறியேன்; மின் குலாம் — மின்னல் போன்ற; மருங்குல் சுருங்க — இடை சுருங்க; மேல் நெருங்கி — மார்பகங்கள் ஒன்றோடொன்று நெருங்கி; வீங்கிய வன — வீங்கிய அழகிய; முலையாளுக்கு — மார்பகங்களையுடைய; என்கொல் ஆம்? — இம்மகளுக்கு என்ன ஆகுமோ?; குறிப்பில் — இவளைப்பற்றி; இடவெந்தை — திருவிடவெந்தையிலிருக்கும்; எந்தை பிரானே! — எம்பெருமானே!; என் நினைந்து இருந்தாய்? — என்ன செய்வதாக நினைக்கிறீர்?

mel — slim; thŏl̤ — shoulders; pon — golden complexion; kulāvum — having; payalai pūththana — became pale;; poru — fighting with each other; kayal — like kayal fish; kaṇ — in the eyes; thuyil — having sleep; maṛandhāl̤ — forgotten;; un mĕl — in your matters; anbināl — love; ādharam — desire; peridhu — is increasing further;; ivvaṇanginukku — for this girl who is beautiful; uṝa — acquired; nŏy — disease; aṛiyĕn — ī do not know;; min — lightning; kulām — having (curved); marungul — waist; surunga — to shrink; mĕl — on top; nerungi — fitting with each other; vīngiya — well grown; vanam — beautiful; mulaiyāl̤ukku — for the one who has bosoms; en ām kol — how will it end?; kuṛippil — in your divine heart; en ninaindhirundhāy — what are you thinking?; idavendhai — having arrived in thiruvidavendhai; endhai pirānĕ — ŏh lord of my clan!; sollu — ẏou should mercifully speak a word.

Detailed Explanation

In a state of profound distress, the mother of Parakāla Nāyakī observes the pitiable condition of her daughter, who languishes in separation from the Lord. She addresses Emperumān directly, her words a blend of sorrow, confusion, and a desperate plea for His divine intervention. She describes her daughter's suffering, a malady whose cure lies only in the Lord’s compassionate

+ Read more

PT 2.7.8 PT 2.7.10