PT 1.6.10

இவற்றைப் படித்தோர் தேவர்கள் ஆவர்

1007 ஏதம்வந்தணுகாவண்ணம்நாம்எண்ணி
எழுமினோதொழுதுமென்று * இமையோர்
நாதன்வந்திரைஞ்சும் நைமிசாரணியத்
தெந்தையைச்சிந்தையுள் வைத்து *
காதலேமிகுத்தகலியன்வாயொலிசெய்
மாலைதான் கற்றுவல்லார்கள் *
ஓதநீர்வையகம்ஆண்டுவெண்குடைக்கீழ்
உம்பருமாகுவர்தாமே. (2)

PT.1.6.10

1007 ## etam vantu aṇukāvaṇṇam nām ĕṇṇi * ĕzhumiṉo tŏzhutum ĕṉṟu *
imaiyor-nātaṉ vantu iṟaiñcum * naimicāraṇiyattu ĕntaiyaic cintaiyul̤ vaittu **
kātale mikutta kaliyaṉ vāy ŏlicĕy * mālai-tāṉ kaṟṟu vallārkal̤ *
ota nīr vaiyakam āṇṭu vĕṇ kuṭaik kīzh * umparum ākuvar tāme-10

Ragam

Kāmbhoji / காம்போதி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Saranagathi

Divya Desam

Thiru Naimisāranyam

Simple Translation

1007. When sorrow draws near and presses in, Let us remember Him, think of Him, surrender to Him. “Rise, and worship!” cry the shining gods. Even Indra comes and bows low to my Lord who dwells in Naimiśāraṇyam. Placing Him deep within the heart and with overflowing love, Kaliyan has sung this garland of verses. Those who learn and recite it with understanding shall rule this wide earth, under the white parasol, and in the end, they shall rise and join the Nityasuris in SriVaikuntam.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate poetry to prose conversion (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continiously to form the sentence and understand the simple meaning of those verse.)

ஏதம் வந்து — துக்கங்கள் வந்து; அணுகாவண்ணம் — அணுகா வண்ணம்; நாம் எண்ணி — நாம் எண்ணினால்; எழுமினோ — அவனை; தொழுதும் — தொழுவோம் வாருங்கள்; என்று இமையோர் — என்று சொல்லி தேவர்களும்; நாதன் வந்து — தேவேந்திரனும்; இரைஞ்சும் — வந்து வணங்கும்; நைமிசாரணியத்து — நைமிசாரணியத்தில் இருக்கும்; எந்தையை — என் தந்தையை; சிந்தையுள் வைத்து — சிந்தையுள் வைத்து; காதலே மிகுத்த — பகவத்பக்தி மேலிட; கலியன் வாய் — திருமங்கையாழ்வார்; ஒலி செய் — அருளிச்செய்த; மாலை தான் — இச்சொல் மாலையை; கற்று வல்லார்கள் — கற்க வல்லவர்கள்; நீர் ஓத வையம் — கடல் சூழ்ந்த; ஆண்டு — இப்பூமண்டலத்தை; வெண் குடைக் — வெண்கொற்ற குடை; கீழ் ஆண்டு — கீழ் ஆண்டு; உம்பரும் ஆகுவர் தாமே — பரமபதம் அடைவர்

ĕdham vandhu — sorrows approaching; aṇugā vaṇṇam — not to reach; nām eṇṇi — thinking in our mind; thozhudhum — let us surrender (unto him); ezhumin enṛu — saying -arise-; imaiyŏr — dhĕvathās; nādhan — their lord, indhra; vandhu irainjum — coming and surrendering; naimisāraṇiyaththu endhaiyai — my lord who is mercifully residing in ṣrī naimiṣāraṇyam; sindhaiyul̤ vaiththu — placing him in the heart; kādhal miguththa — one who is having great love (towards bhagavath vishayam); kaliyan — āzhvār; vāy — mercifully composed; oli sey mālai — the garland of words; kaṝu vallārgal̤ — those who can learn with meaning; nīr — having abundant water; ŏdham — surrounded by the ocean; vaiyagam — this world; vel̤ — whitish; kudaikkīzh — under the shade of the umbrella; āṇdu — ruling with sceptre; umbarum āguvar — will become united with nithyasūris as well.

PT 1.6.9