PMT 10.6

சித்திரகூடத்தானைத் துதிப்பவரை யான் துதிப்பேன்

746 தனமருவுவைதேகிபிரியலுற்றுத்
தளர்வெய்திச்சடாயுவைவைகுந்தத்தேற்றி *
வனமருவுகவியரசன்காதல்கொண்டு
வாலியைகொன்றிலங்கைநகரரக்கர்கோமான் *
சினமடங்கமாருதியால்சுடுவித்தானைத்
தில்லைநகர்த்திருச்சித்ரகூடந்தன்னுள் *
இனிதமர்ந்தஅம்மானைஇராமன்றன்னை
ஏத்துவாரிணையடியேயேத்தினேனே.

746 taṉam maruvu vaiteki piriyal uṟṟu *
tal̤arvu ĕytic caṭāyuvai vaikuntattu eṟṟi *
vaṉam maruvu kaviyaracaṉ kātal kŏṇṭu *
vāliyaik kŏṉṟu ilaṅkainakar arakkar komāṉ **
ciṉam aṭaṅka mārutiyāl cuṭuvittāṉait *
tillai nakart tiruccitrakūṭan taṉṉul̤ *
iṉitu amarnta ammāṉai irāmaṉ taṉṉai *
ettuvār iṇaiyaṭiye ettiṉeṉe. (6)

Ragam

Kalyāṇi / கல்யாணி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Divya Desam

Thiru Chitra Koodam, Paramapadam

Simple Translation

746. As Rāma he was separated from Vaidehi, his lovely wife. He was sad when Jatāyu was killed by Rāvanan and sent to Vaikuntam, he became friends with the king of monkeys' Sugrivan and he killed Vali in the Kishkinda forest, relieving the suffering of Sugrivan. He made Hanuman burn Lankā ruled by Rāvanan, the king of the Rakshasās, so that Hanuman’s anger would abate. I worship the feet of the devotees of Rāma, the dear god who stays happily in Thiruchitrakudam in Thillai.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

தனம் மருவு — செல்வம் போன்ற; வைதேகி பிரியல் உற்று — சீதையைப் பிரிந்து; தளர்வு எய்தி — மனம் தளர்ந்து; சடாயுவை — ஜடாயுவை; வைகுந்தத்து ஏற்றி — பரமபதத்திற்கு அனுப்பி; வன மருவு — வனத்தில் வசிக்கிற; கவியரசன் — குரங்கு அரசனின்; காதல் கொண்டு — நட்பு கொண்டு; வாலியைக் கொன்று — வாலியை அழித்து; இலங்கை நகர் — இலங்கை நகரின்; அரக்கர்கோமான் — அரசனுடைய; சினம் அடங்க — சீற்றத்தை அடக்கி; மாருதியால் — அனுமானால்; சுடுவித்தானை — எரித்திட்டவனும்; தில்லை நகர் — தில்லைநகர்; திருச்சித்ரகூடந் தன்னுள் — திருச்சித்ரகூடத்தில்; இனிது அமர்ந்த — இனிதே இருக்கும்; அம்மானை — ஈசனான; இராமன் தன்னை — இராமனை; ஏத்துவார் — துதிக்கும்; இணையடியே — அடியார்களின் பாதத்தை; ஏத்தினேனே — துதித்தேனே!

ammāṉai — Lord; irāmaṉ taṉṉai — Rama; iṉitu amarnta — who happily resides in; tiruccitrakūṭan taṉṉul̤ — in Thiru Chitrakootam; tillai nakar — at Thilllai; tal̤arvu ĕyti — whose heart was filled with sorrow; vaiteki piriyal uṟṟu — from the separation from Sita; taṉam maruvu — the greatest wealth; caṭāyuvai — who sent Jatayu; vaikuntattu eṟṟi — to Paramapadam; kātal kŏṇṭu — became friends with; kaviyaracaṉ — Sugrivar, the King of Monkeys; vaṉa maruvu — who resided in the forest; vāliyaik kŏṉṟu — and killed Vaali; ciṉam aṭaṅka — tamed the fierceness of; arakkarkomāṉ — the King; ilaṅkai nakar — of Lanka; cuṭuvittāṉai — by destroying it; mārutiyāl — through Hanuman; ettiṉeṉe — I praise; iṇaiyaṭiye — the devotees; ettuvār — who praise Him

Detailed WBW explanation

I have praised the pair of feet of those who praise Rāma, the Lord who is sweetly seated inside Tiruccitrakūṭam in the town of Tillai, who suffered separation from Vaidehī in whom wealth abides, lifted up Jaṭāyu to Vaikuṇṭha,
felt affection for the king of the apes dwelling in the forest,
killed Vālin and had the city of Laṅkā burnt through Māruti

+ Read more

PMT 10.5 PMT 10.7