PMT 10.1

When Shall I See My Lord at Citrakūṭa!

சித்திரகூடத்தே எம்பெருமானை எப்போது காண்பேனோ!

741 அங்கணெடுமதிள்புடைசூழயோத்தியென்னும்
அணிநகரத்துலகனைத்தும்விளக்கும்சோதி *
வெங்கதிரோன்குலத்துக்கோர்விளக்காய்த்தோன்றி
விண்முழுதுமுயக்கொண்டவீரன் தன்னை *
செங்கணெடுங்கருமுகிலையிராமன் தன்னைத்
தில்லைநகர்த்திருச்சித்ரகூடந்தன்னுள் *
எங்கள்தனிமுதல்வனையெம்பெருமான்தன்னை
என்றுகொலோ? கண்குளிரக்காணும்நாளே. (2)

PMT.10.1

741 ## aṅkaṇ nĕṭu matil̤ puṭai cūzh ayotti ĕṉṉum *
aṇi nakarattu ulaku aṉaittum vil̤akkum coti *
vĕṅkatiroṉ kulattukku or vil̤akkāyt toṉṟi *
viṇ muzhutum uyak kŏṇṭa vīraṉ taṉṉai **
cĕṅkaṇ nĕṭuṅkaru mukilai irāmaṉ taṉṉait *
tillai nakart tiruccitrakūṭan taṉṉul̤ *
ĕṅkal̤ taṉi mutalvaṉai ĕmpĕrumāṉ taṉṉai *
ĕṉṟu kŏlo kaṇ kul̤irak kāṇum nāl̤e (1)

Ragam

Kalyāṇi / கல்யாணி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Divya Desam

Thiru Chitra Koodam, Thiru AyOdhi

Simple Translation

741. Rāma, tall, with beautiful eyes, colored like a dark cloud, our dear king, our lord, the light that illuminates the whole world, stays in beautiful Ayodhya surrounded by high walls. Born in the dynasty of the sun, he brightens that royal line, and he conquered the whole sky and is the god of Thiruchitrakudam in Thillai. When will the day come when I see him joyfully with my eyes?

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

அங்கண் — அழகிய இடத்தில்; நெடு மதிள் புடை சூழ் — உயர்ந்த மதில்கள் சூழ்ந்த; அயோத்தி என்னும் — அயோத்யா என்னும்; அணி நகரத்து — அழகிய நகரத்திலே; உலகு அனைத்தும் — எல்லா உலகங்களையும்; விளக்கும் — விளங்கச் செய்யும்; சோதி — பரஞ்சோதியான நாராயணன்; வெங் கதிரோன் குலத்துக்கு — சூரிய வம்சத்துக்கு; ஓர் விளக்காய் — ஒப்பற்றதொரு விளக்காக; தோன்றி — அவதரித்தவனை; விண்முழுதும் — விண்ணவரெல்லோரையும்; உயக்கொண்ட — உய்ந்திடச்செய்த; வீரன் தன்னை — வீரனை; செங்கண் — சிவந்த கண்களையுடைய; நெடுங் கரு முகிலை — பெரிய காளமேகம் போன்ற; இராமன் தன்னை — இராமனை; தில்லை நகர் — தில்லை நகரத்திலுள்ள; திருச்சித்ரகூடந் தன்னுள் — திருச்சித்திர கூடத்தில்; எங்கள் தனி — எமக்கு ஒப்பில்லாத; முதல்வனை — தலைவனை; எம் பெருமான் தன்னை — எங்கள் பரமனை; கண்குளிரக் — கண் குளிரும்படி; காணும் நாளே — தரிசிக்கும் நாள்; என்று கொலோ! — என்று வருமோ!

aṅkaṇ — In the beautiful place; ayotti ĕṉṉum — called Ayodhya; nĕṭu matil̤ puṭai cūḻ — with lofty walls surounds that; aṇi nakarattu — the beautiful city; coti — Śrīman Nārāyaṇa, the supreme light,; ulaku aṉaittum — that make all the worlds; vil̤akkum — shine; or vil̤akkāy — as an incomparable lamp; toṉṟi — incarnated; vĕṅ katiroṉ kulattukku — in the Solar (Surya) dynasty; uyakkŏṇṭa — to uplift; viṇmuḻutum — the celestial beings; vīraṉ taṉṉai — the valiant One; cĕṅkaṇ — with beautiful eyes; nĕṭuṅ karu mukilai — like a dark rain cloud; irāmaṉ taṉṉai — as Rama; mutalvaṉai — the Leader; ĕm pĕrumāṉ taṉṉai — the God; ĕṅkal̤ taṉi — for us, He is matchless; tillai nakar — at Thilllai; tiruccitrakūṭan taṉṉul̤ — in Thiru Chitrakootam; ĕṉṟu kŏlo! — when will that day come!; kāṇum nāl̤e — for me to see Him; kaṇkul̤irak — which is a pleasure to my eyes

Detailed Explanation

Avathārikai (Introduction)

In this sublime pāśuram, the Āzhvār contemplates with profound devotion the divine incarnation of Emperumān as Śrī Rāma. He reveals how the Supreme Lord, Sriman Nārāyaṇa, descended to this world primarily to vanquish the sorrows of the celestial beings, such as Indra and others, and to restore their blissful existence.

Simple Translation

Sriman

+ Read more

PMT 10.2