NAT 8.6

Tell Nāraṇa of My Emaciated State

நாரணற்கு எனது மெலிவைச் செப்புமின்

582 சலங்கொண்டுகிளர்ந்தெழுந்த தண்முகில்காள்! * மாவலியை
நிலங்கொண்டான்வேங்கடத்தே நிரந்தேறிப்பொழிவீர்காள் *
உலங்குண்டவிளங்கனிபோல் உள்மெலியப்புகுந்து * என்னை
நலங்கொண்டநாரணற்கு என்நடலைநோய்செப்புமினே.

NAT.8.6

582 calaṅ kŏṇṭu kil̤arntu ĕzhunta * taṇ mukilkāl̤ ! * māvaliyai
nilaṅ kŏṇṭāṉ veṅkaṭatte * nirantu eṟip pŏzhivīrkāl̤ ! **
ulaṅku uṇṭa vil̤aṅkaṉi pol * ul̤ mĕliyap pukuntu * ĕṉṉai
nalaṅ kŏṇṭa nāraṇaṟku * ĕṉ naṭalai-noy cĕppumiṉe (6)

Ragam

Dvajāvanti / த்வஜாவந்தி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Nāyaki (lovelorn lady)

Thoodhu

Divya Desam

Thiruvenkadam

Simple Translation

582. O cool clouds, that take water from the ocean, rise to the sky and pour as rain in Thiruvenkatam of Thirumāl who took the land from Mahābali! Like insects that swarm into a wood apple and eat it, leaving the shell, Nāranan has entered into my heart and made me suffer. Go and tell him how much I love him.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

சலம் — கடல் நீரை; கொண்டு — எடுத்துக் கொண்டு; கிளர்ந்து — கிளம்பி எழும்பி; எழுந்த — விளங்குகின்ற; தண் — குளிர்ந்த; முகில்காள்! — மேகங்களே!; மாவலியை — மஹாபலியிடமிருந்து; நிலம் — பூமியை; கொண்டான் — பெற்ற எம்பிரான்; வேங்கடத்தே — இருக்கும் திருமலையில்; நிரந்து ஏறி — உயர ஏறி பரவி; பொழிவீர்காள்! — பொழியும் மேகங்களே!; உலங்கு — பெருங் கொசுக்கள்; உண்ட — புசித்த; விளங்கனி போல் — விளாம்பழம்போல; உள்மெலிய — நான் உள்மெலியும் படி; புகுந்து — என்னுள்ளே புகுந்து; என்னை — என்னுடைய; நலம் கொண்ட — நலனைப் பறித்த; நாரணற்கு — நாராயணனுக்கு; என் — பிரிவு என்னும் என்; நடலை நோய் — துன்பத்தை; செப்புமினே — சொல்லுங்கள்

taṇ — o cool; mukilkāl̤! — clouds!; kil̤arntu — that rise and ascend; ĕḻunta — and shine radiantly; kŏṇṭu — taking; calam — the ocean waters with it; kŏṇṭāṉ — the Lord who reclaimed; nilam — the earth; māvaliyai — from Mahabali; veṅkaṭatte — resides in Tirumala; pŏḻivīrkāl̤! — o clouds that pour rain; nirantu eṟi — after ascending high; vil̤aṅkaṉi pol — like a wood apple; uṇṭa — eaten by; ulaṅku — big insects; nāraṇaṟku — Lord Narayanan; pukuntu — entered into me; ĕṉṉai — and He; nalam kŏṇṭa — stole away my well being; ul̤mĕliya — and hence I withered; cĕppumiṉe — please convey; naṭalai noy — my suffering due to; ĕṉ — this separation

Detailed Explanation

Avathārikai (Introduction)

In this deeply moving verse, the Āzhvār, assuming the divine emotional state of a Nāyakī (a beloved lady) pining for her Lord, beseeches the passing clouds to act as her messengers. She implores them to fly to the sacred hill of Tirumalai and convey the profound depths of her lovesickness to Sriman Nārāyaṇa, the very one who has entered

+ Read more

NAT 8.5 NAT 8.7