NAT 8.2

Did the Lord of Vēṅkaṭam Send Any Message?

வேங்கடத்தான் ஏதேனும் சொல்லியனுப்பினானோ?

578 மாமுத்தநிதிசொரியும் மாமுகில்காள்! * வேங்கடத்துச்
சாமத்தினிறங்கொண்ட தாளாளன்வார்த்தையென்னே *
காமத்தீயுள்புகுந்து கதுவப்பட்டிடைக்கங்குல் *
ஏமத்தோர்தென்றலுக்கு இங்கிலக்காய்நானிருப்பேனே.

NAT.8.2

578 mā muttaniti cŏriyum * mā mukilkāl̤ ! * veṅkaṭattuc
cāmattiṉ niṟaṅkŏṇṭa * tāl̤āl̤aṉ vārttai ĕṉṉe? **
kāmattī ul̤pukuntu * katuvappaṭṭu iṭaik kaṅkul *
emattu or tĕṉṟalukku * iṅku ilakkāy nāṉ iruppeṉe? (2)

Ragam

Dvajāvanti / த்வஜாவந்தி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Nāyaki (lovelorn lady)

Thoodhu

Divya Desam

Thiruvenkadam

Simple Translation

578. O dark clouds pouring rain like rich pearls and gold! do you have any message from the god of Venkatam hills, the generous one colored as dark as night? My love for him burns me like fire. in the middle of the night, even the breeze comes and hurts me, Oh! how will I survive?

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

மா முத்தநிதி — முத்துக்களையும் பொன்னையும்; சிறந்த — கொண்டு; சொரியும் மா — பொழிகிற; முகில்காள்! — காள மேகங்களே!; வேங்கடத்து — திருமலையிலிருக்கும்; சாமத்தின் — நீலநிறம்; நிறங்கொண்ட — உடையவனான; தாளாளன் — எம்பெருமான்; வார்த்தை — ஏதேனும் செய்தி; என்னே? — தந்தானோ?; காமத்தீ — காமாக்னி; கதுவப்பட்டு — கவ்வியதால் துன்பப் பட்டு; கங்குல் — இரவின்; இடை ஏமத்து — நடுச் சாமத்திலே; ஓர் — வீசும் ஒரு; தென்றலுக்கு — தென்றல் காற்றுக்கு; இங்கு இலக்காய் — இங்கு இலக்காகி; நான் இருப்பேனே — நான் இருப்பேனே

mukilkāl̤! — o dark cloulds!; cŏriyum mā — that shower; ciṟanta — carrying; mā muttaniti — pearls and gold; tāl̤āl̤aṉ — my Lord; niṟaṅkŏṇṭa — with; cāmattiṉ — blue complexion; veṅkaṭattu — who dwells in Tirumala; ĕṉṉe? — has He sent?; vārttai — any message; kāmattī — the fire of desire; katuvappaṭṭu — has scorched me with suffering; nāṉ iruppeṉe — i remain; iṅku ilakkāy — a target for; tĕṉṟalukku — the southern breeze; or — that blows softly; kaṅkul — at the night's; iṭai emattu — mignight hour

Detailed Explanation

Avathārikai (Introduction)

In this state of profound longing, born from her separation from the Supreme Lord, our Āzhvār addresses the clouds that gather over the sacred hills. Her heart is consumed by the fire of divine love, and she finds herself tormented by the very breeze that should be gentle and soothing. Turning to the clouds as potential messengers, she

+ Read more

NAT 8.1 NAT 8.3