NAT 5.11

நமோ நாராயணாய என்று சொல்லுவதற்குச் சமம்

555 விண்ணுறநீண்டடிதாவியமைந்தனை
வேற்கண்மடந்தைவிரும்பி *
கண்ணுறவென்கடல்வண்ணனைக் கூவு
கருங்குயிலே! என்றமாற்றம் *
பண்ணுறுநான்மறையோர்புதுவைமன்னன்
பட்டர்பிரான்கோதைசொன்ன *
நண்ணுறுவாசகமாலைவல்லார்
நமோநாராயணாயவென்பாரே. (2)

555 ## viṇ uṟa nīṇṭu aṭi tāviya maintaṉai *
veṟkaṇ maṭantai virumpi *
kaṇṇuṟa ĕṉ kaṭal-vaṇṇaṉaik * kūvu
karuṅkuyile ! ĕṉṟa māṟṟam **
paṇ uṟu nāṉmaṟaiyor putuvaimaṉṉaṉ *
paṭṭarpirāṉ kotai cŏṉṉa *
naṇ uṟu vācaka mālai vallār * namo
nārāyaṇāya ĕṉpāre (11)

Ragam

Ānandabhairavi / ஆனந்தபைரவி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Nāyaki (lovelorn lady)

Simple Translation

555. Kodai, the daughter of Pattarpiran, the chief of Puduvai where Vediyars recite with music the four Vedās, composed ten pāsurams about how a woman with spear-like eyes asked a cuckoo bird to call for Him who grew into the sky and measured the world to come, saying, “O dark cuckoo bird, coo and call my ocean-colored beloved. ” Those who learn these pāsurams and recite them, will be blessed with divine thoughts on Nārāyanā.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate poetry to prose conversion (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continiously to form the sentence and understand the simple meaning of those verse.)

வேல் — வேல்போன்ற; கண் — கண்களையுடைய; மடந்தை — பெண்மைக் குணங்கள் நிறைந்த; பண்உறு — இசையுடன்; நான்மறையோர் — நான்கு வேதங்களை ஒதும்; புதுவைமன்னன் — ஸ்ரீவில்லிபுத்தூர் பெரியோன்; பட்டர்பிரான் — பட்டர்பிரானின்; கோதை — மகள் ஆண்டாள்; அடி விண் உற — ஆகாசம் வரை; நீண்டு தாவிய — நீண்டு தாவி; மைந்தனை — அளந்த பெருமானை; கருங்குயிலே! — கருங்குயிலே!; விரும்பி — ஆசைப்பட்டு; கண்ணுற என் — நான் காணும்படியாக என்; கடல் வண்ணனை! — கடல் வண்ணனை!; கூவு — பிரானை கூவி அழைத்திடு; என்ற மாற்றம் — என்று பாசுரமாக; சொன்ன — கூறிய; நண் உறு — நன்றாக அமைந்த; வாசக மாலை — இந்தச் சொல் மாலையில்; வல்லார் — தேர்ந்தவர்; நமோ நாராயணாய — நமோ நாராயணாய என்று; என்பாரே — தியானிக்கத்தக்க பாக்யம் பெறுவர்

Detailed WBW explanation

Āṇḍāl̤, the cherished daughter of Periyāzhvār, who is esteemed as the leader of Srīvilliputtūr — a sanctified abode inhabited by Śrīvaiṣṇavas proficient in the melodious recitation of the four Vedas — possessed eyes that resembled spears and embodied gentle virtues. She harbored a profound longing for Emperumāṇ, whose divine glory is such that His sacred feet stretched

+ Read more

NAT 5.10