IT 75

The Abode of Our Lord is Tiruvēṅkaṭam Hill.

எம்பெருமானின் இருப்பிடம் திருவேங்கடமலை

2256 பெருகுமதவேழம் மாப்பிடிக்கிமுன்னின்று *
இருகணிளமூங்கில்வாங்கி * - அருகிருந்த
தேன்கலந்துநீட்டும் திருவேங்கடம்கண்டீர் *
வான்கலந்தவண்ணன்வரை.

2256 pĕruku mata vezham * māp piṭikku muṉ niṉṟu *
iru kaṇ il̤a mūṅkil vāṅki ** - aruku irunta
teṉ kalantu nīṭṭum * tiruveṅkaṭam kaṇṭīr *
vāṉ kalanta vaṇṇaṉ varai -75

Ragam

Bhairavi / பைரவி

Thalam

Tiripuṭai / திரிபுடை

Bhavam

Self

Divya Desam

Thiruvenkadam

Simple Translation

2256. The lord colored like a cloud stays in the Thiruvenkatam hills where a male elephant dripping with ichor plucks bamboo sticks, soaks them in honey and gives them to his mate.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

பெருகு மத — பெருகுகின்ற மதநீரையுடை; வேழம் — யானை; மாப் பிடிக்கு — சிறந்த பேடையின்; முன் நின்று — முன்னே நின்று; இரு கண் — இரண்டு கணுக்களையுடைய; இள மூங்கில் — இளைய மூங்கில் குருத்தை; வாங்கி — பிடுங்கி; அருகு இருந்த — ஸமீபத்தில் இருந்த; தேன் கலந்து — தேனில் தோய்த்து பேடைக்கு; நீட்டும் — கொடுக்க கையை நீட்டப் பெற்ற; திருவேங்கடம் கண்டீர் — திருமலையன்றோ; வான் கலந்த — மேகத்தோடொத்த; வண்ணன் — நிறத்தவனான பெருமான்; வரை — இருக்கும் மலை

perugum — flowing copiously; madham — the liquid that comes out during periods of exultation; vĕzham — (male) elephant; mā pidikku mun ninṛu — standing in front of its great female elephant; iru kaṇ il̤a mūngil vāngi — plucking a bamboo sprout with two nodes; arugu irundha thĕn kalandhu — dipping (that bamboo sprout) in honey available nearby; nīttum — when it offered (to the female elephant, with its trunk); thiruvĕngadam kaṇdīr — is that not thiruvĕngadam!; vān kalandha vaṇṇan varai — it is the hill which is the residence for emperumān who has the complexion of cloud

Detailed Explanation

avatārikai

Subsequent to the Āzhvār's profound declaration of his own greatness, Emperumān, in His infinite grace, requested the Āzhvār to compose a divine hymn in His praise. This pāśuram is the glorious offering that the Āzhvār then sang. Indeed, just as the entirety of the sacred epic, the Śrī Rāmāyaṇam, emerged from the divine inspiration of the sage Vālmīki,

+ Read more

IT 74 IT 76